Ανακοίνωσις ΛΑΪΚΗΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΠΟΛΙΤΩΝ

..

ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ .--

.

Πως κυβερνάται ο κόσμος - Ανδρέας Πετρόπουλος

ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ -- ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ.-

ΑΓΑΠΗΤΟΙ  ΦΙΛΟΙ
 ΚΑΘ ΄ΟΣΩΝ  ΞΕΡΕΤΕ , ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ  ΝΑ  < ΑΝΕΒΑΣΟΥΜΕ >  ΟΜΙΛΙΕΣ  ΤΟΥ  ΛΟΧΑΓΟΥ  ΜΑΣ , ΔΙΟΤΙ  ΑΠΟ ΤΗΝ  ΠΟΛΥ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ , ΠΟΥ  ΥΠΑΡΧΕΙ  ΣΤΙΣ  ΗΜΕΡΕΣ  ΜΑΣ ,  ΤΟΥΣ  ΠΕΙΡΑΞΕ  Ο  ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ.
 Η  ΕΛΛΑΣ  ΑΛΩΝΕΤΑΙ  ΠΑΝΤΑΧΩΘΕΝ ,  ΚΑΙ  ΑΥΤΟΙ ΠΕΡΙ  ΑΛΛΩΝ  ΤΥΡΒΑΖΟΥΝ.
 ΕΤΣΙ  ΛΟΙΠΟΝ  ΘΑ   ΕΧΟΥΜΕ  ΠΡΟΣ  ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ  ΚΑΠΟΙΑ  ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ  ΒΙΝΤΕΟ  ΤΟΥ  ΑΡΧΗΓΟΥ , ΠΡΟΣ  ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ  ΟΛΩΝ  ΜΑΣ .

Ανδρέας Πετρόπουλος - Θερμοπύλες 2011

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ.-

ΜΕΡΟΣ  1ον.-

H < AMOIBH > TOY ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΥΠΕΡΠΑΤΡΙΩΤΗ , ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΥΣ < ΚΡΑΤΟΥΝΤΑΣ > .

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΟΥΡΙΑΣ ΤΟΥΣ.-
- Αυτός ο λογαριασμός τερματίστηκε εξαιτίας επαναλαμβανόμενων ή σοβαρών παραβάσεων της πολιτικής του YouTube που απαγορεύει τη ρητορική μίσους.-
ΕΤΣΙ ΑΝΤΑΜΕΙΒΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΦΩΝΗ , ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ.- ΓΙΑ ΤΑ ΕΚΤΡΟΠΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΟΥΤΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ .-

Πολυτεχνείο, η παράκρουσις ενός λαού.

Το πολυτεχνείο, η ηλένια, η κοκκινοσκουφίτσα και άλλες ιστορίες...

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ -- ΣΥΛΛΟΓΟΣ. - Αυτήν την φορά θα εκδικηθούμε.

Στις 11.11.2019 Ο Λοχαγός αφού συνεχάρη την συναγωνίστρια για την αφηγησή της αναφέρθηκε στην επικαιρότητα, καθώς και στην ιδιότυπη ασυλία που χαίρουν οι κομμουνιστές απο όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου

Ωρε Γιώργο Παπαδόπουλε (Το Λεν οι Πετροπέρδικες) - Τραγούδι

   
.ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ  ΣΤΟΥΣ  ΨΕΥΤΟ- ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ , ΤΟΥΣ  ΨΕΥΤΟ- ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ , ΨΕΥΤΟ-ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥΣ ,ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ  ΨΕΥΤΕΣ  ΤΗΣ  < ΠΑΙΔΕΙΑΣ >.
 ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΨΕΥΤΟ - ΓΙΟΡΤΗ  ΣΑΣ .
 - ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ.- 
  ΟΥΣΤ  ΡΕ  ΑΛΗΤΕΣ , ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ,ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΙ, ΚΟΠΡΙΤΕΣ.
   ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ.

Αφήγηση της μάχης του Μελιγαλά, απο μια Επιβιώσασα.

..Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση υποδεχτήκαμε στις 11.11.2019 στα γραφεία μας, την Συναγωνίστρια, (μια απο τους τελευταίους επιζώντες, ίσως της μάχης του Μελιγαλά) , η οποία βίωσε την κομμουνιστική θηριωδία και επέζησε αυτής, στο σφαγείο του Μελιγαλά το 1944,  και μας αφηγήθηκε τα γεγονότα όπως τα είδαν τα δικά της μάτια.

Ο Ανδρέας Πετρόπουλος στην εκπομπή "Η φωνή σου Ελληνα"

..Στις 08/11/2019 , ο Αξιωματικός Καταδρομών ε.α.  Ανδρέας Πετρόπουλος, μίλησε στην ζωντανή εκπομπή "Η φωνή σου Ελληνα" από την ομάδα στο Facebook "Ένωση Ελλήνων Πατριωτών" , με θέμα τη λαθρομετανάστευση και το αύριο της Ελλάδας.

Καλωσόρισμα Β. Στίγκα και συνέχιση του αγώνος.

..Ομιλία του Λοχαγού στις  04.11.2019 στα γραφεία του συλλόγου, όπου μετά το καλωσόρισμα του νέου Συναγωνιστή, σχολίασε δηλώσεις του πρωθυπουργού.

Χαιρετισμός αντιπροσώπου της Λαϊκης Κινήσεως Θεσ/νίκης στην εκδήλωση, που διοργάνωσε ο Ιερός Λόχος.

..Σύντομος χαιρετισμός αντιπροσώπου της Λαϊκης Κινήσεως Πολιτών Θεσσαλονίκης στην εκδήλωση - πορεία διαμαρτυρίας, που διοργάνωσε στις 03.11.2019 ο Ιερός Λόχος για τον Λαθραίο εποικισμό της πατρίδος.

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ. Ο ρόλος των αεροπορικών εταιρειών στους αεροψεκασμούς. Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης. ΦΩΤΟ

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ. Ο ρόλος των αεροπορικών εταιρειών στους αεροψεκασμούς. Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης. ΦΩΤΟ

Χαμός έγινε τις τελευταίες ημέρες από αεροψεκασμούς, ειδικά στις 6 Νοεμβρίου, στην Ελλάδα. Που βρέθηκαν τόσα πολλά αεροπλάνα να κυκλοφορούν όλα μαζί και προς όλες τις κατευθύνσεις ψεκάζοντάς μας, ενώ άλλες ημέρες είναι εξαφανισμένα; Αποσβολωμένοι οι Έλληνες παρατηρούσαν στον ουρανό....

Μάλλον, επειδή αρχίσαμε να αντιδρούμε στην εγκατάσταση των αλλογενών εισβολέων στην πατρίδα μας σκέφθηκαν να μας συνετίσουν. Έτσι θα μας άφηναν νομίζετε; Σκέφθηκαν, να μας χορηγήσουν την «δόση» μας για να ηρεμήσουμε και να λέμε σε όλα «Ναι», με τις τεχνικές mind control που χρησιμοποιούν, των οποίων έχουν την αποκλειστικότητα.

Πόσοι παρατήρησαν ότι τις επόμενες των αεροψεκασμών ημέρες ο ήλιος δεν έκαιγε όσο θα έπρεπε; Αυτό συνέβαινε εξαιτίας της μεμβράνης των βαρέων μετάλλων που άφησαν στην ατμόσφαιρα τα αεροπλάνα.

Απ’ όλ’ αυτά τα αεροπλάνα που μας ψέκαζαν, κάνοντας τον ουρανό σαν μπακλαβά, κάποια θα ήταν σίγουρα εκτός αεροδιαδρόμων. Αποκλείεται όλα αυτά να ευρίσκοντο εντός αεροδιαδρόμων, επειδή δεν χωρούσαν αλλά έχουμε και πολεμικά αεροσκάφη που πρέπει να πετάξουν και θέλουν τον χώρο τους και αυτά, διότι ανά πάσα στιγμή μπορεί ν’ αναχαιτίσουν τούρκους. Αλλά, και για να περνάνε τόσα αεροπλάνα μαζί σημαίνει ότι υπήρξε προγραμματισμός από ξένους, απλά κάποιοι εδώ στην Ελλάδα έδωσαν τις απαιτούμενες άδειες διέλευσης. Γι αυτές τις άδειες είναι υπεύθυνη η κυβέρνηση του πρωθυπουργεύοντος κυρίου Μητσοτάκη.

Οι αεροψεκασμοί διεθνώς, συμβάλουν στην κατά το δυνατόν απρόσκοπτη εδραίωση της Νέας Τάξης. Όταν οι κρυφοί ηγέτες του πλανήτη διαπίστωσαν ότι με την τεχνολογία τους θα μπορούσαν να διαμορφώνουν αφανώς την ζωή και τις συμπεριφορές των ανθρώπων στην Γη, έθεσαν σε εφαρμογή τους αεροψεκασμούς, πλην όμως ήθελαν πολλά αεροπλάνα στον αέρα οπότε διαμόρφωσαν έτσι τις συνθήκες στα πλαίσια της «ελεύθερης οικονομίας» τους, (όλα ελεύθερα τα ‘χουν, εκτός από τους ανθρώπους) ώστε οι ιδιώτες, δηλαδή αυτοί οι ίδιοι, ν’ αναπτύξουν αεροπορικές εταιρίες ώστε να τεθεί το σχέδιό τους σ’ εφαρμογή.

Κάποια σημεία όμως στο όλο εγχείρημα μαρτυρούν τα δόλια όσο και αποτρόπαια σχέδιά τους και αυτά θα τα δούμε ένα-ένα.

Κατ’ αρχάς ο πολλαπλασιασμός των πτήσεων τα τελευταία χρόνια. Ποτέ στην Ιστορία της Γης δεν υπήρξαν τόσες πτήσεις. Έπρεπε να πολλαπλασιαστούν οι πτήσεις για κάποιους λόγους και διότι έπρεπε να ρίξουν πολλούς τόνους βαρέων μετάλλων, κυρίως αλουμίνιο, το οποίο ευθύνεται για πολλές νέες ασθένειες, σύμφωνα με κάποιους αναλυτές. Ας πάει κάποιος Έλληνας να κάνει εξετάσεις αίματος για να δει τα βαρέα μέταλλα που έχει στο αίμα του και από την στιγμή που θα το επιχειρήσει θα πέφτει από την μία έκπληξη στην άλλη.

Για να πολλαπλασιαστούν οι πτήσεις έπρεπε ν’ απλοποιηθούν οι διαδικασίες διελεύσεως των συνόρων και να είναι φθηνά τα εισιτήρια. Έκαναν και τα δύο. Δεν προέκυψε τυχαία το γεγονός το να είναι φθηνότερα να πας ένα τριήμερο στο Λονδίνο, παρά στο χωριό σου. Στο Λονδίνο πας άμεσα, ενώ στο χωριό σου θα σταματάς κάθε λίγο και λιγάκι για να πληρώνεις διόδια, άσε την πανάκριβη βενζίνη λόγω υπερφορολόγησης. Προσέξτε, τριήμερο όχι παραπάνω, για να ξαναπάς, για να ξαναπετάξει το αεροπλάνο για να ξαναψεκάσει.

Πηγαίνοντας στο εξωτερικό, θα έρθεις σ’ επαφή με ξένους από την μια, και από την άλλη θα κοπούν σιγά-σιγά οι ρίζες σου από το χωριό σου, θα το απαξιώσεις και το κυριότερο, θα ξεχάσεις την χώρα σου και μοιραία να πάψεις να την αγαπάς. Και έτσι ευνοείται η παραπολυπολιτισμικότητα, και έτσι ήρθε ερήμωση της επαρχίας, και έτσι έχουν τώρα δικαιολογία για να βάζουν τον συρφετό των αλλόφυλων και αλλόθρησκων ατάκτων εισβολέων στο εσωτερικό της χώρας με στόχο των αφανισμό μας.

Πολλά από τα αεροπλάνα που ψεκάζουν, πετάνε εκτός αεροδιαδρόμων, με ειδική άδεια των χωρών που ελέγχουν τον εναέριο χώρο, πλην όμως, επειδή πολλές φορές δεν υπάρχουν αρκετά αεροπλάνα για να ψεκάσουν έχουν διαμορφώσει το εσωτερικό πολλών επιβατικών αεροσκαφών σε ψεκαστικά. Ενώ δηλαδή απ’ έξω φαίνονται σαν πολιτικά, στην πραγματικότητα χρησιμοποιούνται μόνο για αεροψεκασμούς.

Τέτοια αεροσκάφη έχουν επιθεωρήσει τόσο ο Κος Ντόναλντ Τράμπ όσο και η Κα Άγγελα Δωροθέα Μέρκελ, όπως είναι το πλήρες όνομά της, όπως προκύπτει από φωτογραφίες που έχουν διαρρεύσει.

Άλλο ύποπτο σημείο στην υπόθεση είναι και το κόστος αποσκευών. Δεν έχετε αναρωτηθεί γιατί η βαλίτσα στο αεροπλάνο στοιχίζει, μερικές φορές, μέχρι και ακριβότερα από το εισιτήριο του επιβάτη; Αυτό συμβαίνει διότι ο χώρος αποσκευών των αεροπλάνων είναι κατειλημμένος από τις δεξαμενές των δεξαμενών των χημικών υγρών που ψεκάζουν. Το κόστος εισιτηρίου ενός επιβάτου είναι κίνητρο για να ταξιδέψει και παράλληλα το κόστος της αποσκευής του είναι αντικίνητρο ώστε να έχει ο επιβάτης μόνο χειραποσκευή. Είδατε με πόσους διαφορετικούς τρόπους χρησιμοποιούν τα κόστη ώστε να επιτύχουν τα σχέδιά τους; Και μετά κάθονται οι «μεγάλοι οικονομολόγοι» να μας πείσουν για οικονομικούς δείκτες, πορεία εταιρειών, δυναμική του κλάδου, κλπ. Καλά κρασιά!

Δεν έχουν αρκετό χώρο οι μπαγαζιέρες των αεροπλάνων για αποσκευές και γι αυτό δεν θέλουν αποσκευές. Τόσο απλό. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται ο χώρος αποσκευών αεροσκάφους με δεξαμενές στις οποίες υπάρχει η ένδειξη: US7,413,415B2. Το τι είναι αυτός ο κωδικός θα το δούμε τώρα. Αυτός είναι ο κωδικός αριθμός ευρεσιτεχνίας βάσει της οποίας ένα πολιτικό αεροσκάφος μπορεί να μετατραπεί σε ψεκαστικό. Η ευρεσιτεχνία αυτή είναι καταχωρημένη στις ΗΠΑ στις 19 Αυγούστου 2008. Εδώ δημοσιεύεται η πρώτη σελίδα της ευρεσιτεχνίας αυτής στην οποία φαίνονται κάποια στοιχεία καθώς και η τομή ενός Μπόινγκ 747 με δεξαμενές στον χώρο αποσκευών.

Οι αεροπορικές εταιρείες φυσικά μας λένε ότι έχουν αυτήν την τακτική για τις αποσκευές λόγω, πάλι, λόγω κόστους, ότι δηλαδή επιβαρύνεται η εταιρεία. Αυτή είναι κωμική δικαιολογία διότι μια βαλίτσα απασχολεί 2 ανειδίκευτους εργάτες με μηδέν προσόντα, που παίρνουν μισθό τελείως ανειδίκευτου εργάτου, και που εργάζονται ως φορτοεκφορτωτές αποσκευών. Ενδεχομένως να εργάζεται για τις αποσκευές ακόμη ένας υπάλληλος στην παραλαβή – ζύγιση της βαλίτσας, αν και αυτές οι θέσεις άρχισαν να καταργούνται σε πολλά αεροδρόμια. Συνολικά απασχολούνται για τις αποσκευές το πολύ 3 υπάλληλοι. Ο χρόνος φορτοεκφόρτωσης αποσκευών δεν επηρεάζει τον χρόνο παραμονής του αεροσκάφους στο αεροδρόμιο.

Από την άλλη, ένας επιβάτης από την είσοδό του στο αεροδρόμιο μέχρι την επιβίβασή του στο αεροπλάνο θ’ απασχολήσει σε διέλευση χώρων, ελέγχους για ασφάλεια, ελέγχους θυρών, ελέγχους εισιτηρίων, στην καμπίνα επιβατών, κλπ τουλάχιστον 10 άτομα. Αυτά τα άτομα έχουν υψηλότερους μισθούς από τους φορτωεκφορτωτές, και είναι άτομα που έρχονται σε άμεση επαφή με τον επιβάτη. Υπάρχουν όμως και εργαζόμενοι οι οποίοι απασχολούνται στο αεροδρόμιο για να εξυπηρετούν τους επιβάτες, έμμεσα. Αυτοί είναι οι ασφαλίτες, οι καθαριστές των χώρων, οι παρέχοντες πληροφορίες, οι εκφωνητές ανακοινώσεων, οι παρακολουθούντες τις κάμερες ασφαλείας, και ένα σωρό άλλοι. Είναι και το κόστος λειτουργίας του αεροδρομίου λόγω επιβατών. Άρα, το κόστος του επιβάτου είναι δυσανάλογα μεγαλύτερο από το κόστος της βαλίτσας του. Οπότε με βάση αυτά τα δεδομένα φαίνεται καθαρά γιατί δεν θέλουν αποσκευές. Πρέπει παράλληλα ν’ αναρωτηθούμε. Μήπως επιδοτούνται από κάπου οι αεροπορικές εταιρίες για να έχουν τόσο φθηνά εισιτήρια επιβατών;

Άλλο ερώτημα. Οι πιλότοι γνωρίζουν ότι ψεκάζουν; Ναι. Το γνωρίζουν. Υπάρχει διακόπτης στο πιλοτήριο του αεροσκάφους με την ένδειξη “Chemtrails”, έχουν διαρρεύσει φωτογραφίες. Αλλά ένα γεγονός που συνέβη στην Γερμανία πιστοποιεί ότι οι πιλότοι γνωρίζουν. Ιδού τι συνέβη στο Βερολίνο σύμφωνα με δημοσίευμα του Blitz Kurier στις 28 Μαΐου 2018. Ενός ειδησεογραφικού blog που κατηγορήθηκε αρκετές φορές για δημοσίευση ψευδών ειδήσεων (Fake news), πλην όμως δεν διστάζει να δημοσιεύει ειδήσεις με τον δικό του τρόπο, λόγω της κρισιμότητος των θεμάτων, και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Δημοσιεύθηκε η εξής είδηση. Δώστε προσοχή! Σύμφωνα με το δημοσίευμα λοιπόν, στις 1 Ιουνίου 2018 θα άρχιζε να λειτουργεί στο αεροδρόμιο Tegel του Βερολίνου ο πρώτος προσομοιωτής πτήσεων, συμπεριλαμβανομένων και των αεροψεκασμών. Ο προσομοιωτής αυτός χρηματοδοτήθηκε από τις MONSANTO, BAYER και BASF, και κατασκευάσθηκε από την Καναδική εταιρεία CAE. Επίσης το πρόγραμμα εκπαίδευσης 5.000 γερμανών πιλότων στους αεροψεκασμούς χρηματοδοτήθηκε από τον EASA με 40.000.000 δολάρια. EASA, είναι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την ασφάλεια των πτήσεων.

Η συγκεκριμένη ειδησεογραφική ιστοσελίδα, δημοσίευσε την είδηση αυτή – το ξαναγράφω – με επιφύλαξη και ότι θα επανερχόταν επί του θέματος, πράγμα που εγώ προσωπικά αμφιβάλω να έγινε, αλλά και εσείς επίσης, διότι καταλαβαίνετε τους λόγους. Αναφέρεται επίσης στην είδηση ότι ο εκπρόσωπος της MONSANTO Κος Bill McPoison (το όνομά του γράφηκε δύο φορές για να δείξουν ότι δεν πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους, πλην όμως δημιουργεί υποψίες, διότι κάτι άλλο θέλουν να μας δείξουν) δήλωσε ότι είμαστε υπερήφανοι που μπορούμε να βοηθήσουμε στην διατήρηση της Γης από την θέρμανση και να μην πολλαπλασιάζονται οι άνθρωποι σαν τα κουνέλια.

Ασχολούνται πολλοί ερευνητές με το θέμα των αεροψεκασμών διεθνώς. Κάποιοι στην Αμερική έχουν ενδιαφερθεί και για μας τους Έλληνες. Στην μακρινή Καλιφόρνια, μέσω του μπλοκ “Stop Spraying California”, κάποιοι ανησύχησαν για τους αεροψεκασμούς στην Ελλάδα. Υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι αγωνίζονται για το καλό όλων μας, αλλά τι ήταν αυτό που έκανε κάποιους αμερικανούς να ζητάνε να σταματήσουν οι αεροψεκασμοί στην Ελλάδα. Προφανώς αυτό που τους ευαισθητοποίησε περισσότερο ήταν η ένταση και το μέγεθος των αεροψεκασμών στην Ελλάδα! Και ενώ αυτό συμβαίνει στην Αμερική, εδώ στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμη κάποιοι, ευτυχώς είναι λίγοι πλέον, που αμφιβάλλουν για το αν γίνονται αεροψεκασμοί.

Γενικώς, οι μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες κανείς δεν γνωρίζει σε ποιόν ανήκουν, έχουν αναλάβει την εδραίωση της Νέας Τάξης, δηλαδή της παγκόσμιας δικτατορίας του Αντίχριστου. Αυτό γίνεται μέσω εταιρειών διότι ότι ούτε προκύπτουν από εκλογές, δεν διακατέχονται από δημοκρατικές ιδέες, μπορούν να λειτουργούν κρυφά χωρίς να λογοδοτούν, επιτελούν έργο που δεν μπορούν να επιτελέσουν οι Κυβερνήσεις, και κυρίως, είναι πλέον ισχυρότερες από τις Κυβερνήσεις.

Ειδικώς, οι αεροπορικές εταιρείες επιτελούν το σπουδαιότερο έργο, αυτό των αεροψεκασμών, χωρίς τους οποίους ίσως θα ήταν αδύνατη η επιβολή της Παγκόσμιας δικτατορίας. Μολύνουν τον αέρα, την γη, το νερό, βοηθούν στο Mind Controll, βοηθούν στην καλή λειτουργία του HAARP το οποίο επεμβαίνει παντού πλέον, επηρεάζουν και διαμορφώνουν τον καιρό, κλπ.

Στο καταχθόνιο σχέδιό τους οι παγκοσμιοποιητές έχουν λάβει υπ’ όψιν πλήθος παραγόντων. Ξέχασαν όμως τον σημαντικότερο. Τον Θεό.

Χρήστος Μαντζιάρης

Πέταξε «ΜΠΟΜΠΑ» ο «θείος» Τράγκας για τους λαθρομετανάστες – Αυτό είναι το πραγματικό σχέδιο

Πέταξε «ΜΠΟΜΠΑ» ο «θείος» Τράγκας για τους λαθρομετανάστες – Αυτό είναι το πραγματικό σχέδιο

Ο Γιώργος Τράγκας μέσα από την​ σημερινή του εκπομπή άνοιξε το θέμα του «μεταναστευτικού» και τόνισε πως «η ιστορία αυτή θα λήξει με απώλεια μεγάλου τμήματος του Αιγαίου». Πιο αναλυτικά:...

Tο άνοιγμα στη Σαγκάη έφερε μια εκπληκτική απάντηση από τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα. Ο Ευφυής αυτός άνθρωπος μας είπε ότι οι πόρτες της μεγάλης και δημοκρατικής χώρας είναι ανοικτές στις ελληνικές εταιρίες. Μας είπε δηλαδή να επενδύσουμε στη μεγάλη αγορά των ΗΠΑ.

Αυτή ήταν η απάντηση της Ουάσιγκτον στις έμμεσες αιχμές και βολές του κου Μητσοτάκη και του κου Καραμανλή εναντίον της στροφής του Ντόναλντ Τραμ απέναντι στην Τουρκία και στο άδειασμα των Κούρδων.

Αυτή ήταν η απάντηση απέναντι στη διεύρυνση των σχέσεων με το Πεκίνο, στις τράπεζες και στην ενέργεια. Η Αθήνα επέλεξε να πάει αντίθετα από τις συμβουλές του κου Πομπέο και σήμερα δείχνει ακόμα πιο πολύ τη δυσφορία της με το ταξίδι του κου Δένδια στη Μόσχα.

Από την άλλη πλευρά, ο Ερντογάν αυξάνει τις ροές των μεταναστών από τον Έβρο και περιέργως όλες οι χώρες της Βαλκανικής, εκτός από εμάς σφραγίζουν τα σύνορά τους.

Στη Βουλγαρία δεν περνάει ούτε ένας μετανάστης, ενώ τα Σκόπια διπλασιάζουν την επιτήρηση και αυξάνουν τις κραυγές του εθνικισμού και του αλυτρωτισμού εναντίον της συμφωνίας των Πρεσπών. Φωνάζουν ότι είναι Μακεδόνες και απειλούν να μην τηρηθεί η συμφωνία αν δεν ανοίξει ο δρόμος για την Ευρωζώνη.

Ίσως είμαστε στο πιο επικίνδυνο σταυροδρόμι, στην πιο επικίνδυνη καμπή της μεταπολίτευσης. Χρειάστηκαν οι Άφρονες της Χούντας για να διχοτομηθεί η Κύπρος και να απωλέσουμε ένα μεγάλο τμήμα των εδαφών του ελληνισμού. Τώρα, με την απόβαση χιλιάδων μεταναστών, η χώρα βρίσκεται σε έκρυθμη κατάσταση και πολλοί φοβούνται ότι το τέλος αυτής της ιστορίας θα είναι η απώλεια μεγάλου τμήματος του Αιγαίου. Η αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης.

Αυτή τη φορά χρειάστηκαν οι ηλίθιοι πολιτικοί που ψήφισαν όλα τα μνημόνια, οι πληρωμένοι ή φοβισμένοι κονδυλοφόροι που υποστήριξαν ότι ο μοναδικός δρόμος είναι η υποταγή στο Βερολίνο και η εκχώρηση της εθνικής ανεξαρτησίας.

Δυστυχώς είναι κοινή εκτίμηση ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξαιτίας του μεταναστευτικού θα βουλιάξει στα νερά του Αιγαίου. Δεν έχει τα απαραίτητα σχέδια, υπακούει πλήρως τους εταίρους που επιθυμούν τη συρρίκνωση της Ελλάδας και ο τρόπος με τον οποίο τοποθετεί χιλιάδες μετανάστες ισομερώς, για λόγους δικαιοσύνης – όπως λέει ο Μητσοτάκης – σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας, μιας Ελλάδας με γερασμένο πληθυσμό, θα αποβεί μοιραίος για την τύχη της χώρας.

Η Ελλάδα δεν έχει τα μέσα ούτε να θρέψει, ούτε να αφομοιώσει τόσες χιλιάδες ξένους. Ήδη δημιουργείται χάος σε όλες τις τοπικές κοινωνίες. Η κυβέρνηση αυτή εντός ολίγου, αν συνεχιστεί η τοποθέτηση μουσουλμάνων και ισλαμιστών θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη, παρά το γεγονός ότι σκόπιμες δημοσκοπήσεις την παρουσιάζουν να διατηρεί προβάδισμα από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η δήλωση του κου Πέτσα, κατ’ εντολή του κου Μητσοτάκη ότι θα υπάρξει δικαιοσύνη στην τοποθέτηση των μεταναστών σε όλες τις περιοχές της πόλης και τα χωριά της χώρας, ανοίγει την όρεξη όλων των διεθνών διακινητών και κυρίως του Ερντογάν.

Πρόκειται για την πιο ηλίθια δήλωση που έγινε ποτέ από υπουργό, κατ’ εντολή πρωθυπουργού. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος φώναξε χθες σε όλη την Υφήλιο ότι μπορούν όλοι οι πεινασμένοι ή οι κακοποιοί ή οι διωκόμενοι ή οι φυγάδες ή αυτοί που θέλουν να κρυφτούν ή οι τζιχαντιστές να έρθουν στα παράλια της Τουρκίας και από εκεί να περάσουν στην Ελλάδα, αφού η ελληνική κυβέρνηση προτίθεται με δικαιοσύνη να τους τοποθετεί σε όλη τη χώρα.

Η δήλωση του κου Πέτσα είναι το πράσινο φως στις μυστικές υπηρεσίες του Ερντογάν να στείλουν ακόμα περισσότερους κομάντος, πράκτορες, σαμποτέρ και οργανωτές επιχειρήσεων. Ακόμα και η frontexεκτιμά ότι αποθρασύνονται όλοι οι διακινητές με αυτού του είδους τις δηλώσεις και με την προοπτική που ανοίγει ο Μητσοτάκης για μεταστέγαση και τοποθέτηση όλων των μεταναστών σε όλες τις περιοχές και κυρίως στο Βορρά.

Αυτό που κάνει ο Κυριάκος, είναι η απόδειξη όχι μόνο της αδυναμίας του κράτους να αντιμετωπίσει και να αναχαιτίσει τις ροές των μεταναστών αλλά και η πολιτική ανεπάρκεια να σκεφτεί κάτι ουσιαστικό, κάτι ανάλογο με εκείνο των βόρειων χωρών, των βόρειων εταίρων μας που δεν δέχονται κανέναν μετανάστη στο έδαφός τους, έστω και αν χαρακτηρίζονται ρατσιστικές κυβερνήσεις.

Ο Μητσοτάκης έχει αποδεχθεί πλήρως να παίξει το παιχνίδι των Γερμανών σε όλα τα επίπεδα, δηλαδή να μετατρέψει τη χώρα μας σε πεδίο διαλογής, από το οποίο η Γερμανία θα μπορεί να διαλέγει ότι καλύτερο για την παραπαίουσα οικονομία της.

Η πολιτική Μητσοτάκη στο μεταναστευτικό ανοίγει την όρεξη της Τουρκίας για ένα πλήθος προβοκατόρικων επιχειρήσεων. Ήδη υπάρχουν πληροφορίες σε όλες τις δυτικές υπηρεσίες, για τάγματα ολόκληρα πρακτόρων του Σουλτάνου που έχουν διεισδύσει σε πλήθος περιοχών. Αυτοί μπορούν άνετα και όποτε θέλουν, κατόπιν εντολών της ΜΙΤ, της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας, να προκαλέσουν διασάλευση της τάξεως ή αν συμβεί επεισόδιο στο Αιγαίο να προκαλέσουν ευρύτατο αντιπερισπασμό με αναταραχές σε όλο το εσωτερικό της χώρας. Κάτι που θα μπορούσαν να κάνουν και οι Κούρδοι αλλά ο πονηρός Ερντογάν σε συνεργασία με τους Ρώσους και τους Αμερικανούς, τους απώθησε στο βάθος της Συρίας, μακριά από τα τουρκικά σύνορα.

Όλη η Ελλάδα βράζει με την εμφάνιση και την τοποθέτηση Αφγανών και δεκάδων άλλων εθνικοτήτων, κατά πλειοψηφία ισλαμιστών νεαρών ηλικιών.
Εδώ στην Αθήνα ακούγονται ανόητοι να λένε ότι είναι ποινικό αδίκημα να ψήνουν οι Έλληνες χοιρινές μπριζόλες δίπλα στα Χοτ Σποτ και εκπληκτικής νοημοσύνης υπουργοί, όπως ο Βασίλης, να δηλώνει σε μέρες χαλεπές, που δεν έχει να δώσει φάρμακα, ότι θα επιδοτήσει θερμάστρες στα διάφορα εστιατόρια και ταβέρνες για να βγάλει έξω από τους χώρους τους τους καπνιστές. Δηλαδή, ενώ καταρρέει όλο το σύστημα υγείας σε όλη τη χώρα, ο Βασίλης μηχανεύεται πως θα αντιμετωπιστούν οι θεριακλήδες στα διάφορα καφέ! Μάλιστα, αυτό το μεγάλο μυαλό ανακάλυψε ότι πρέπει να υπάρχει αμοιβή 20% όλων εκείνων που θα επιβάλλουν πρόστιμα σε όσους καπνίζουν.

Ανάλογης έμπνευσης είναι τα πλάνα εκείνων που κατανέμουν τους μετανάστες με εντολή Μητσοτάκη σε όλη τη χώρα. Έφτασαν στο σημείο, να τοποθετήσουν δίπλα στην κοινότητα Καρίτσα της Λάρισας, που έχει 350 κατοίκους και οι νέοι της έχουν φύγει στο εξωτερικό, 200 Αφγανούς μετανάστες, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι νεαροί. Οι κάτοικοι είναι τρομοκρατημένοι, όπως και στις περισσότερες περιοχές της χώρας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανίκανη να αντισταθεί, τόσο στα σχέδια των Γερμανών, όσο και στα σχέδια του Ερντογάν διαλύει την πληθυσμιακή σύνθεση της χώρας και δημιουργεί απροσδιόριστους κινδύνους, αποδυναμώνοντας την κοινωνική συνοχή και την άμυνα.

Το χειρότερο είναι ότι αυτή η κυβέρνηση που παρέλαβε τη συμφωνία της λίμνης και ένα πλήθος, πράξεων και παραλείψεων του κου Τσίπρα, ακολουθεί τις ράγες του και τις επιλογές του. Δηλαδή ακολουθεί όλες τις οδηγίες του Βερολίνου και του OpenSociety του Σόρος.

Οι γερμανικές εφημερίδες αναφέρουν ήδη τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών αλλά και το γεγονός ότι σπασμωδικά και εντελώς αποσπασματικά παραχωρούνται ως καταλύματα στους μετανάστες ξενοδοχεία 5 αστέρων. Οποιαδήποτε στιγμή θέλει η Τουρκία, δημιουργεί εξαιτίας του χάους, όχι μόνο προγεφυρώματα στα νησιά αλλά και ανέλεγκτες καταστάσεις σε όλη τη Βόρειο Ελλάδα. Σχεδόν ηλίθια ο Μητσοτάκης, αναζητεί τώρα στηρίγματα στη Ρωσία, η οποία κάνει κοινές περιπολίες με τους Τούρκους στη Συρία.

Ένας Μητσοτάκης χωρίς πλάτες, με την ελπίδα να τον βοηθήσει ο Κινέζος Πρόεδρος.

Την ίδια ώρα, διεισδύουν στη Θράκη εκατοντάδες πράκτορες. Είναι ασύλληπτο το γεγονός ότι πετάγονται ομάδες μεταναστών μπροστά στους κατοίκους της Αλεξανδρούπολης ή άλλων περιοχών της Θράκης, χωρίς προηγουμένως να έχει γίνει αντιληπτή η είσοδός τους στη χώρα. Μιλάμε για εκατοντάδες που κυκλοφορούν πλέον στα πεζοδρόμια των πόλεων. Κατά μήκος των εθνικών οδών υπάρχουν μέτρα ασφαλείας, αλλά όλοι αυτοί πετάγονται ακόμη και μέσα από φυλλωσιές και θεωρείται σίγουρο ότι φιλοξενούνται και κρύβονται από τους παράνομους τουρκικούς μηχανισμούς σε όλη τη Θράκη.

!
Η κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει ότι ανά πάσα στιγμή ο Ερντογάν μπορεί να στήσει διάφορες καταστάσεις κατά μήκος των συνόρων και μάλιστα εκ των έσω. Το ξεκαθάρισμα με τους Κούρδους δεν ήταν τυχαίο. Τα έχει βρει πλήρως με τους Ρώσους, ενώ εμείς σήμερα λέει θα κουβεντιάσουμε μαζί τους την εκκίνηση μιας νέας σελίδας στις ελληνορωσικές σχέσεις. Ο μεγάλος Δένδιας θα περιγράψει στο Λαβρόφ την προκλητικότητα των Τούρκων. Να μην παραλείψει να τον ρωτήσει για τις κοινές περιπολίες που κάνουν στο Συριακό Βορρά.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ- ( εκπομπή Ελληνοκρατία ).

Η Πατρίς δεν μας ενώνει , η πατρίς μας χωρίζει.

27.10.15.-- ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ.

Παλαιότερη αλλά πάντα επίκαιρη ομιλία του Λοχαγού απο το 2015 για το ποιό είναι το πραγματικό νόημα για την 28η Οκτωβρίου, τί πέτυχε ο κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, η προνοητικότητα του, κάτω απο ποιές συνθήκες πέτυχε και τέλος γιατι έπρεπε να βγεί απο την μέση.

Βλακεία, δειλία, προδοσία:. - Η "Εθνική Τριλογία" των σχολικών βιβλίων.

  .

Να μην ξεχνάμε τι διδάσκουν τα σχολικά βιβλία Γλώσσας για το Έπος του '40. Μια αληθινή τιμή για τους νεκρούς μας ήρωες θα ήταν να φύγουν οι μαγαρισιές από τις τσάντες των παιδιών μας. Θα ήταν ένα πραγματικό μνημόσυνο στην θυσία τους....
Γιορτάζουμε τό «ΟΧΙ», γιατί ἄν γιορτάζαμε τό «ΝΑΙ», θά εἴχαμε κάθε μέρα ἐπέτειο (Φοιτητικό σύνθημα)
Στόν πανηγυρικό λόγο πού ἐκφώνησε στήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, στίς 27 Ὀκτωβρίου τοῦ 1960, ὁ μεγάλος μας λογοτέχνης Στρατής Μυριβήλης, μεταξύ τῶν ἄλλων σπουδαίων ἀνέφερε καί ἕνα συγκλονιστικό γεγονός, πού διαδραματίστηκε, ὄχι «στό διάσελο τῆς Ἱστορίας» (Βρεττάκος), στίς ἀετοράχες τῆς Πίνδου, ἀλλά στά μετόπισθεν, ὅπου ὁ ἀπόλεμος πληθυσμός τῆς πατρίδας μας συναγωνιζόταν τήν ἀνδρεία τῶν μαχητῶν. Τό μεταφέρω:

«Εἶχε ὀργανωθῆ, κατά τή διάρκεια τοῦ ἀγῶνα ὑπηρεσία μεταγγίσεως αἵματος, ἀπ' τόν Ἐρυθρό Σταυρό τῆς Ἑλλάδος. Εἶχα καί ἕναν φίλο γιατρό, σ'αὐτή τήν ὑπηρεσία, λοιπόν πήγαινα κάπου-κάπου νά τόν δῶ καί νά τά ποῦμε. Ὁ κόσμος ἔκαμε οὐρά κάθε μέρα γιά νά δώση τό αἷμα του γιά τούς τραυματίες μας. Ἦταν ἐκεῖ νέοι, κοπέλλες, γυναῖκες, μαθητές, παιδιά πού περίμεναν τή σειρά τους. Μιά μέρα, λοιπόν, ὁ ἐπί τῆς αἱμοδοσίας φίλος μου γιατρός, εἶδε μέσα στήν σειρά τῶν αἱμοδοτῶν πού περίμεναν, νά στέκεται καί ἕνα γεροντάκι.
-Ἐσύ, παππούλη, τοῦ εἶπε ἐνοχλημένος, τί θέλεις ἐδῶ;
Ὁ γέρος ἀπάντησε δειλά:
-Ἦρθα κι ἐγώ, γιατρέ, νά δώσω αἷμα.
Ὁ γιατρός τόν κοίταξε αὐστηρά μέ ἀπορία καί συγκίνηση. Ὁ γέρος παρεξήγησε τό δισταγμό του. Ἡ φωνή του ἔγινε πιό ζωηρή.    
-Μή μέ βλέπεις ἔτσι, γιατρέ μου. Εἶμαι γερός, τό αἷμα μου εἶναι καθαρό, καί ἀκόμα ποτές μου δέν ἀρρώστησα. Εἶχα τρεῖς γιούς. Σκοτώθηκαν καί οἱ τρεῖς ἐκεῖ πάνω. Χαλάλι τῆς πατρίδας. Ὅμως μοῦ εἶπαν πώς οἱ δύο πῆγαν ἀπό αἱμορραγία. Λοιπόν, εἶπα στή γυναῖκα μου, θά' ναι κι ἄλλοι πατεράδες, πού μπορεῖ νά χάσουν τά παλληκάρια τους, γιατί δέ θά'χουν οἱ γιατροί μας αἷμα νά τούς δώσουν. Νά πάω νά δώσω κι ἐγώ τό δικό μου. Ἄιντε, πήγαινε, γέρο μου μοῦ εἶπε κι ἄς εἶναι γιά τήν ψυχή τῶν παιδιῶν μας. Κι ἐγώ σηκώθηκα κι ἦρθα».
 («Ἡ 28η Ὀκτωβρίου 1940», πανηγυρικοί λόγοι ἀκαδημαϊκῶν, ἐπιμέλεια Πέτρος Χάρης, Ἀθήνα 1978, σ. 322).     
Τί μεγάλη ψυχή ὁ γέροντας τῆς ἱστορίας! Τρεῖς γιούς καί... χαλάλι τῆς πατρίδας! Προσθέτει ἕνα νέο στοιχεῖο τούτη ἡ διήγηση, ὅπως τό γράφει ὁ Μυριβήλης:
Ἀνδρείους μπορεῖ νά βγάλῃ κάθε πατρίδα. Ἁγίους ὅμως μόνον αὐτές πού καταυγάζονται ἀπό τό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀπό τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί ἡ Ἑλλάδα ἀνήκει -θέλουν δέν θέλουν οἱ ἐκκλησιομάχοι- σ' αὐτήν τήν ἐκλεκτή μερίδα! Γιορτάζουμε τό «ΟΧΙ», τρία γράμματα, μιά ἐλἀχιστη λέξη πού περικλείει μέσα της τό μεγαλεῖο τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας!!
Μέ τά «ΟΧΙ» ἀνήλθαμε στίς κορυφές τῆς δόξας!!
Μέ τά «ΝΑΙ» καί τίς προδοσίες τῶν διαχρονικῶν Νενέκων (ἤ μήπως Ναιναίκων;) μᾶς σαβάνωσε ἡ ντροπή καί ἡ ὑποτέλεια.
Θά ξεδιπλωθοῦν καί οἱ σημαῖες στά μπαλκόνια τῶν σπιτιῶν -ὅσων καίγονται ἀπό ἀγάπη γιά τό «ἱερό πανί» καί ὄχι ὅσων τίς καῖνε- θά ἀκούσομε καί τόν Ἐθνικό μας Ὕμνο, πού δέν εἶναι ὕμνος εἰς τήν Ἑλλάδα, ἀλλά  Ὕμνος εἰς τήν Ἐλευθερίαν. Γιά τόν ἐθνικό μας ποιητή εἶναι ἀξεδιάλυτα -ἕνα αὐτά τά δύο. Καί λέγεται πώς, ὅταν τό 1826 ὁ τότε πρωθυπουργός τῆς Ἀγγλίας, Κάνιγκ, διάβασε τόν Ὕμνο τοῦ Σολωμοῦ, συγκλονίστηκε καί συνέταξε τό Πρωτόκολλο μέ τό ὁποῖο ἀναγνώριζε τόν αἱμόφυρτο τόπο μας ὡς κράτος. Γιατί οἱ μεγάλοι τοῦ κόσμου συναγάγουν συμπεράσματα γιά τήν πολιτική τους, ὄχι μέ κριτήριο τήν «ἑτοιμότητα ὑποκλίσεων», ἀλλά μέ κριτήριο τήν ἀποφασιστικότητα τῶν λαῶν καί τῶν κυβερνήσεών τους, νά ὑπερασπίσουν τήν ἐθνική τους ἀξιοπρέπεια μέ θυσίες καί μέ τό αἷμα τους, ἄν χρειαστεῖ!
Τό '40 νικήσαμε γιατί ὁ λαός καί οἱ μαχητές του μέθυσαν μέ τ' ἀθάνατο κρασί τοῦ '21. Γιατί ἔβλεπαν τήν Παναγία νά περπατᾶ πάνω στά χιόνια, γιατί ντρέπονταν νά ντροπιαστοῦν!

• Στήν τότε ἐφημερίδα «Πρωΐα» δημοσιεύτηκε ἐπιστολή μιᾶς μάνας χήρας ἀπό τά Μέγαρα, πού μόλις εἶχε λάβει τόν πολεμικό σταυρό ἀνδρείας τοῦ σκοτωμένου γιοῦ της. (Δέν πῆγαν νά σκοτώσουν ἐκεῖνα τά παιδιά, πῆγαν νά πεθάνουν γιά τήν πατρίδα τους!). Ἔγραφε ἡ χαροκαμένη μάνα στήν ἐπιστολή: «Ὁ Δημητρός μου, ὁ μοναχογιός μου, προστάτης τῶν τριῶν κοριτσιῶν μου, ἔπεσε ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος. Χαλάλι τῆς πατρίδος ὁ Δημητρός μου. Ἄς ἤτανε νά πέθαινα κι ἐγώ πολεμώντας μαζί του. Ζήτω ἡ Ἑλλάς». Τέτοιοι γονεῖς πού χαλάλιζαν τά παιδιά τους στήν πατρίδα, ἀνάγκασαν σοφό τῆς ἐποχῆς νά ἀναφωνήσει: «Βγάλτε τά στεφάνια τῆς νίκης ἀπό τά κεφάλια τῶν στρατιωτῶν μας καί φορέστε τα στά κεφάλια τῶν γονιῶν τους»!
• Καί ὅταν φύγει τό ψευτορωμαΐκο, ὅπως τό ἔλεγε ὁ Πατροκοσμᾶς, τό λυμφατικό χαρτοβασίλειο τοῦ «ΝΑΙ» πού ζοῦμε τώρα καί ἔλθει τό πραγματικό ρωμαίικο καί ἀποκτήσουν τά παιδιά, οἱ μαθητές μας τά βιβλία πού πρέπει, τέτοια θά διαβάζουν, μέ τέτοια παραδείγματα θά γαλουχοῦνται καί θά μορφώνονται.

«Ὅταν θ' ἀνθίσουν τοῦτοι οἱ τόποι/ὅταν θά 'ρθοῦνε καινούργιοι ἄνθρωποι/ θά συνοδεύσουν τήν βλακεία/ στήν τελευταία της κατοικία»
Γιατί σήμερα ἡ βλακεία, ἡ προδοσία καί ἡ δειλία κυριαρχοῦν στά «περιοδικά ποικίλης ὕλης», πού τά ὀνομάζουν εὐφημιστικῶς βιβλία Γλώσσας! Εἶναι ἡ πρώτη φορά ἀπό ἱδρύσεως τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους, πού δέν σέβονται οἱ συγγραφικές ὁμάδες καί παρέες τοῦ ὑπουργείου πρώην ἐθνικῆς καί νῦν ὑποταξικῆς ἐκπαίδευσης τούς ἀγῶνες, τίς ἐπετείους τοῦ λαοῦ μας!
Συγκεκριμένα:
Στήν Γ´Δημοτικοῦ, στό α´ τεῦχος τοῦ βιβλίου Γλώσσας, σελ. 79, τό ἀφιέρωμα στό Ἔπος τοῦ '40, περιορίζεται στήν ἑξῆς ἀναφορά: «Ἀπό τό ἡμερολόγιο τῆς Ροζίνας, μιᾶς δεκάχρονης ἑβραιοπούλας ἀπό τή Θεσσαλονίκη. Ὀκτώβριος 1940: Τή Δευτέρα 28 Ὀκτωβρίου 1940 δέν πήγαμε σχολεῖο. Εἶχε κηρυχτεῖ ὁ Ἑλληνοϊταλικός πόλεμος. Ἀναστατωμένα ἤμασταν ἐμεῖς τά παιδιά. Οἱ Ἰταλοί βομβάρδισαν τή Θεσσαλονίκη. Στό μαγαζί τοῦ πατέρα μου γίνηκαν πολλές καταστροφές». Καί τέλος! Τίποτε ἄλλο! Αὐτό μαθαίνουν χιλιάδες Ἑλληνόπουλα γιά τό Σαράντα! Ἀναστάτωση (ὅπως λέμε «συνωστισμός») καί καταστροφή ἑνός ἑβραϊκοῦ μαγαζιοῦ! Σέ ἄλλες πόλεις τῆς Ἑλλάδας, ὅπως στήν Πάτρα, σκοτώθηκαν πολλοί ἄνθρωποι καί παιδιά ἀπό ἰταλικά βομβαρδιστικά. Ἔγραψαν γι'αὐτό οἱ ἐφημερίδες τῆς ἐποχῆς. Γιατί δέν συμπεριέλαβαν ἕνα τέτοιο συμβάν;
Τό ἑπόμενο ὅμως ἀφιέρωμα τῆς Ε´ Δημοτικοῦ εἶναι ἐξοργιστικότατο! Στήν σελίδα 44 τοῦ α΄ τεύχους τοῦ βιβλίου Γλώσσας-δηλητηρίασης τῶν παιδιῶν καί μαγαρίσματος τῆς μνήμης περιέχεται κείμενο μέ τίτλο:
«Ἡ Ἰταλία μᾶς κήρυξε τόν πόλεμο!» Καί ὑπότιτλο «Κι ἐμεῖς πήγαμε στό ὑπόγειο». Καί ἀφοῦ κρύφτηκαν στό ὑπόγειο, διαμείβονται οἱ ἑξῆς ἄθλιοι διάλογοι: «Μετά γύρισε (ὁ μπαμπάς) στή μαμά καί τῆς εἶπε πώς θά τρέξει στήν τράπεζα νά σηκώσει λεφτά. "Δέν ἔχουμε δραχμή", εἶπε κι ἔφυγε τρέχοντας στή σκάλα...». Ὅταν ὁ προκομμένος ὁ μπαμπάς γύρισε ἀπό τήν τράπεζα ἀπογοητευμένος, γιατί ἡ τράπεζα ἦταν κλειστή καί δέν μπόρεσε «νά σηκώσει λεφτά», πῆγαν σ' ἕνα ὑπόγειο, «στῆς κυρίας Γιαννοπούλου, γιατί τό σπίτι της ἔχει ὑπόγειο καί τό λιακωτό της εἶναι τσιμεντένιο καί δέν μποροῦν νά τό τρυπήσουν οἱ μπόμπες». Καί ὁ μπαμπάς –πρότυπο ἥρωα–πῆρε στήν ἀγκαλιά του τόν ἀφηγητή, παιδί μικρό καί τοῦ εἶπε:
«-Ἄκη, ἀπό σήμερα θά γίνεις ἄντρας». Καί ὁ Ἄκης, ἐμπνεόμενος ἀπό τήν «γενναιότητα» τοῦ πατέρα του, ἀπάντησε: «Ἐγώ τότε φοβήθηκα πάρα πολύ, γιατί δέν ἤθελα νά γίνω σήμερα ἄντρας...». Βεβαίως, γιατί οἱ ἄντρες στρατεύονται καί πολεμοῦν! Ἐνῶ ὅσοι δέν θέλουν νά γίνουν ἄντρες, παίρνουν τό Ι5 (γιώτα πέντε) χαρτί ἀπόλυσης καί σπεύδουν στά ὑπόγεια καί ἄσε τά κορόιδα νά κατασκοτώνονται γιά τήν τιμή τῆς πατρίδας!
Τί κείμενο εἶναι αὐτό; ποιό μήνυμα περνᾶ; Πρίν σχολιάσω νά τονίσω τό ἑξῆς: Ὅλοι οἱ εἰδικοί ἐπιστήμονες πού ἀσχολοῦνται μέ τήν γλῶσσα καί τήν διδακτική της, γνωρίζουν ὅτι δέν ὑπάρχουν ἀθῶα παραμυθάκια καί ὅτι κάθε γλωσσικό κείμενο, ἀκόμα καί ἕνα πρόβλημα μαθηματικῶν, προάγει συγκεκριμένες ἀξίες καί στάσεις ζωῆς, πρότυπα δηλαδή.   Τί «προάγει» τό προαναφερόμενο σκουπίδι; Πρῶτον: Τήν δειλία, τήν ἡττοπάθεια, τήν ἀφιλοπατρία, τό ψεῦδος! Γνωρίζουμε ἀπό τά «ἐπίκαιρα» τῆς ἐποχῆς ὅτι τήν ἡμέρα πού κηρύχθηκε ὁ πόλεμος καί ἡ γενική ἐπιστράτευση ὁ λαός ξεχύθηκε στούς δρόμους πανηγυρίζοντας! Ἔξαρση, ἐνθουσιασμός, φιλοπατρία, πίστη γιά τό δίκαιο τοῦ ἀγώνα, θάρρος, ἕνα πραγματικό γλέντι τοῦ λαοῦ, πού εἶχε ἀπηυδήσει ἀπό τίς προκλήσεις τοῦ ἰταμοῦ καί ὀλιγόνοος Μουσολίνι! Καί οἱ μπαμπάδες δέν κρύβουνταν σάν λαγοί στά ὑπόγεια οὔτε ἔτρεχαν στίς τράπεζες! Αὐτά τά σκέφτονται οἱ Γραικύλοι τῆς σήμερον, πού γράφουν τά βιβλία! Νά γλιτώσουν τίς καταθέσεις τους καί τά παλιοτόμαρά τους καί ἡ πατρίδα ἄς χαθεῖ! Ἐκεῖνοι οἱ μπαμπάδες, οἱ παπποῦδες μας, ντύνονταν στά χακί, καί πήγαιναν, «μέ τό χαμόγελο στά χείλη», μπροστά, στά μαρμαρένια ἁλώνια τοῦ Γένους! Καλά τό γράφει ὁ ποιητής:

«Μέ ζῆλο στά σκολειά τῆς προδοσίας/
τοῦ σάπιου αἰῶνα σέπεται ἡ γενιά!»
(Κ. Βάρναλης, «Αἰδώς, Ἀργεῖοι!»). Σημειωτέον ὅτι στό ἴδιο βιβλίο τό ἀφιέρωμα γιά τό «Πολυτεχνεῖο» καλύπτει ἑπτά (7) σελίδες! Τό ἀφιέρωμα στό '40, πέντε (5)! Τό νά δίνεται στήν 17η Νοεμβρίου 1973 ὁ χαρακτήρας μιᾶς ἐθνικῆς ἐπετείου καί μάλιστα ἰσάξιας καί ἀνώτερης –κρίνοντας ἀπό τόν ἀριθμό τῶν σελίδων– εἶναι ἀπό τά «πρωτότυπα» εὑρήματα τῆς νέας, νεοταξικῆς ἰδεολογίας πού διαπερνᾶ τά βιβλία καί προβληματικό ἀπό κάθε ἄποψη, πού δέν ἔχει καμμία θέση σέ σχολικό βιβλίο! Κι ἄν δέν κάνω λάθος, τή λεγόμενη «γενιά τοῦ Πολυτεχνείου», τύπου Δαμανάκη, Λαλιώτη καί χιλιάδων ἄλλων «ἀντιστασιακῶν», ἀκόμη τήν χρυσοπληρώνει ὁ ἑλληνικός λαός...
Τά ἴδια χαμαίζηλα, πονηρόφρονα καί ἀπαράδεκτα κείμενα –πλήν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων– συναντᾶς σ' ὅλα τά βιβλία τοῦ Δημοτικοῦ!  Στά δέ δέκα (10) γλωσσικά ἐγχειρίδια τοῦ Γυμνασίου, δέν ὑπάρχει οὔτε γιά δεῖγμα ἕνα ἀφιέρωμα στό Ἔπος τοῦ '40!! Οἱ ἐθνομηδενιστές ἀγνοοῦν πλήρως τήν Ἐπέτειο!! Συκοφάντηση τῆς Ἱστορίας, ἀπαξίωση τῆς ἐθνικῆς ταυτότητας, διακωμώδηση τῶν ἀγώνων τοῦ λαοῦ μας γιά λευτεριά: αὐτό εἶναι τό Νέο Σχολεῖο τους... Ἕνα πραγματικό «παιδομάζωμα», πού θά μᾶς ὁδηγήσει στήν ἱστορική εὐθανασία, στήν ἐξαφάνιση ὡς λαοῦ πού ἦταν κάποτε «ὁ δάσκαλος τῆς Οἰκουμένης» ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Νεκτάριος ὁ θαυματουργός!!
 13.936 Ἀξιωματικοί καί ὁπλῖτες –ὁ ἀνθός τῆς πατρίδας– ἄφησαν τά κόκκαλά τους τά ἱερά στά βουνά καί τούς γκρεμούς τῆς Βορείου Ἠπείρου. Εἶναι ντροπή τέτοια θυσία νά ἀτιμάζεται στά βιβλία τῶν παιδιῶν μας!!
«Ποιός θά ἀντιδράσει; Τί πάθηκαν, τί γίνηκαν τοῦ κόσμου οἱ ἀντρειωμένοι;»...          Νά κλείσω, γιά νά ἀναπνεύσουμε καί πάλι ὀσμή εὐωδίας ἡρωϊσμοῦ, μ' αὐτό πού διασώζει ὁ συγγραφέας Χρ. Ζαλοκώστας στό βιβλίο του «Τό περιβόλι τῶν θεῶν», σ.135. Περιγράφει τήν ἐπίσκεψη τοῦ πρωθυπουργοῦ Μεταξᾶ στό στρατιωτικό νοσοκομεῖο «Εὐαγγελισμός» καί τήν στιχομυθία μέ πληγωμένο στρατιώτη:
«-Ποῦ πληγώθηκες ἐσύ, παιδί μου;
-Στό Ἰβάν!
-Ἔ, τό Ἰβάν τό τιμωρήσαμε!Ἔπεσε χθές τό βράδυ.
-Ναί, ἔπεσε κ. Πρόεδρε. Θά μποροῦσε ὅμως νά εἶχε πέσει ἐδῶ καί πέντε μέρες. Ὅταν βρήκαμε τήν πρώτη ἀντίσταση, ἔπρεπε νά μᾶς θυσιάσει ὁ συνταγματάρχης μας. Θά τό παίρναμε ἀπό τότε».
Τί νά πεῖ κανείς ἐνώπιον τέτοιου μεγαλείου;

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ- ( εκπομπή Ελληνοκρατία ).

.

Ο Θεός να έχει καλά τους εχθρούς μας.

Φυλακές Σπάτς - Tα Αλβανικά κάτεργα του Χοτζα ,όπου σάπιζαν οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου

 ΤΑ  ΕΡΓΑ  ΤΟΥ  ΧΟΤΖΑ ,  ΕΝΑΝΤΙΑ  ΤΩΝ  ΕΛΛΗΝΩΝ  ΒΟΡΕΙΗΠΕΙΡΩΤΩΝ  ΑΔΕΛΦΩΝ.
 ΑΥΤΟΝ  ΠΟΥ  ΠΗΓΕ  ΚΑΙ  ΑΣΠΑΣΤΗΚΕ ,  Η  ΑΛΛΗ  ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ , ΚΑΙ  ΙΝΔΑΛΜΑ  ΤΩΝ  ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΤΩΝ  Ο  ΓΛΕΖΟΣ.

Βορειοηπειρώτες στα Αλβανικὰ Κάτεργα/Φυλακές Σπάτς, 1973 (αυτά δεν σας τα δείχνουν) ~ Ξεχασμένα Κάτεργα - Spaçi - Burgu i Harruar. Spaçi - The forgotten Prison ~ Εκεί πού σάπιζαν οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου !!! Έχουν μούτρα καὶ μιλούν τα τα αλβανά και η Αριστερά για δικαιώματα. Μην ξεχνάμε όμως καὶ τούς δικούς μας θαυμαστές του Χότζια καί του Ραμίζ Αλία, όπως τον Γλέζο…Άν η Γυάρος και η Μακρόνησος ήταν "Κολαστήρια", τότε το Σπάτς της Αλβανίας, τι είναι;; !! Άχνα δεν έβγαλαν τα αριστερά κόμματα για τα εγκλήματα του Χότζια κατά των Ἑλλήνων της Βορείου Ηπείρου καί του Στάλιν, κατά των Ελλήνων του Ευξείνου Πόντου. ~ Ας δούμε τι λένε αυτοί που τα έζησαν στο πετσί τους (κι όχι όπως οι Αριστεροί που έκαναν Εμφύλιο και παραθέριζαν στα Ελληνικά νησιά). ~ Ὅταν ἀνηφορίζαμε στά βουνά τοῦ Spac μέ λίγους συναγωνιστές, προκειμένου νά ἐπισκεφτοῦμε τὸ κολαστήριο τοῦ Χότζα ὅπου μαρτύρησαν χιλιάδες παλικάρια τῆς Βορείου Ἠπείρου, δέν μπορούσαμε νά φανταστοῦμε αὐτά πού ἀντίκρυσα τά μάτια μας στόν αἱματοβαμμένο ἐκεῖνο τόπο. Μαζί μας ἦταν καί δυό ἐκλεκτοί φίλοι, λεβέντες ἀπό τή Δερβιτσιάνη, ἕνας ἐκ τῶν ὁποίων πέρασε σ’ αὐτή τή φυλακή, πάνω ἀπό 20 χρόνια δουλεύοντας στίς σήραγγες, βγάζοντας χρώμιο καί νικέλιο σέ ὑψόμετρο πάνω ἀπό 1500 μ. Κι ὅμως, παρ’ ὅλα τά ὅσα τράβηξαν «μαρτυρώντας καί τό γάλα τῆς μάνας τους» προσφιλῆ φράση τῶν φυλακισμένων βορειοηπειρωτῶν, τό φρόνημα καί ἡ ψυχή τους παρέμεινε ἀδούλωτη. Γι’ αὐτό στίς 21 Μαΐου τοῦ 1973 πραγματοποίησαν τήν πρώτη ἐξέγερση σέ ὅλη τήν Ἀλβανία, ἀναγκάζοντας τόν ἴδιο τόν δικτάτορα Χότζα νά στείλει μεραρχίες στρατοῦ καί τoν ὑπουργό του Σέχου στά κατσάβραχα γιά νά καταστείλει τήν ἐξέγερση. Μία ἐξέγερση πού κράτησε 5 μέρες καί πού εἶχε σάν θλιβερό ἀπολογισμό τό σάπισμα στό ξύλο ἀρκετῶν, τήν ἐκτέλεση λιγότερων καί πέταμα στίς γύρω χαράδρες τῶν ἄψυχων κορμιῶν τους. Συνελήφθησαν τότε 73 κρατούμενοι ἀπό τούς ὁποίους 12 πού ἀρνήθηκαν νά παραδοθοῦν, τούς ἔβγαλαν μέ φορεῖο… καί τούς μετέφεραν δεμένους χειροπόδαρα στά Τίρανα ὅπου τό στρατοδικεῖο τούς….καταδίκασε καί σέ ἄλλα χρόνια φυλακή, ἐνῶ 4 σέ ἐκτέλεση. Ἀνάμεσά τους, καί ὁ φίλος Ἡρακλῆς Σύρμος πού ἀποφυλακίστηκε μέ τήν πτώση τοῦ κομμουνισμοῦ καί ἐπέστρεψε στήν οἰκογένειά του. Δέν ξέχασε ποτέ τά ὅσα πέρασε ἐκεῖ, καί δέν ἔσβησε ποτέ ἀπό τήν καρδιά του ἡ ἀγάπη γιά τήν Μάνα Ἑλλάδα. Γι’ αὐτό καί δέν σταμάτησε νά ἀγωνίζεται μετά τό 1990 μέ περισσότερο θάρρος γιά τή Λευτεριά τῆς Βορείου Ἠπείρου, αἰτία πού τόν ὁδήγησε ξανά στή φυλακή τοῦ Μπερίσα μέ τή δίκη τῶν «5» τό 1994. Υ.Γ. 1. Στην φωτογραφία ὁ Ἡρακλῆς, μᾶς «ξεναγεῖ» στό χῶρο τῶν φυλακῶν, ἐκεῖ πού μαζεύτηκαν αὐτοί πού ἀρνήθηκαν νά παραδοθοῦν, καί τό σημεῖο στὸ κελλί του ὅπου ξάπλωνε κάτω στό δάπεδο μέ ἕνα λιωμένο στρῶμα καί σκεπαζόταν μέ μία τριμένη παλιοκουβέρτα πού δέν ἔκανε τίποτα τό χειμώνα καί παρακαλοῦσε ὅπως ὅλοι οἱ κρατούμενοι νά μποῦν στίς σήραγγες νά δουλέψουν, παρά νά μείνουν στό κελλί, γιατί μέσα σ’ αὐτές εἶχε 40 βαθμούς ἐνῶ ἔξω (μείον) -20 Κελσίου. Υ.Γ. 2. Γι’ αὐτόν ἀλλά καί πολλούς ἄλλους Ἕλληνες πού φυλακίστηκαν γιά τήν Ἑλλάδα, τό ἑλληνικό κράτος δέν ἔδειξε τό μητρικό του ἐνδιαφέρον….ὅπως θά ἔπρεπε…. Γράφει ὁ Χρύσανθος Σιχλιμοίρης

 Πηγή: ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΒΗΜΑ Βίντεο: Αυτό το Ντοκυμαντέρ: Δικαιοσύνη και Ειρήνη, παρήχθηκε τον Μαΐο 2015, στο πλαίσιο του έργου «Η ενασχόληση με το κομμουνιστικό παρελθόν" το Renovabis χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Maximilian Kolbe, 

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ -- ΣΥΛΛΟΓΟΣ.

΄.

Επίσκεψη του μοναχού Μωυσή εκ πρεβέζης στον συλλογό μας.

Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ .-

ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ !! ΚΑΝΟΥΝ ΑΝΑΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΑΜΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΜΑΛΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΣΑΝ "ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ".

  ΔΙΑΒΑΣΤΕ  ΠΩΣ  ΤΑ  ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ

ΚΑΙ  ΛΑΒΕΤΑΙ  ΤΑ  ΜΕΤΡΑ  ΣΑΣ.

 

ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ !! ΚΑΝΟΥΝ ΑΝΑΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΑΜΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΜΑΛΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΣΑΝ "ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ".

 

 

Κατάθεση Σομαλού: Στην Σομαλία είχα καταδικαστεί για βιασμούς σε θάνατο ήμουν φυλακή και ήρθαν μου πρότειναν να πάω στην Τουρκία να βοηθήσω την θρησκεία μου ή θα εκτελεστώ βάση της ποινής μου. Η Τουρκία για βοήθεια. Επέλεξα φυσικά Τουρκία, έφτασα αεροπορικώς με πήγαν σε ένα στρατόπεδο...

κάπου στο πουθενά με εκπαίδευσαν δύο μήνες σε όπλα εκρηκτικά μάχες πόλεων μου δώσανε 2.000 ευρώ ένα κινητό δορυφορικό με την εντολή πας Ελλάδα θα κάνεις sms ποιους θα βρεις και θα κάνετε θύλακα με την ομάδα.

Υπάρχουν πολλές ομάδες ανά την Ελλάδα που θα αναλάβουν δράση για το ισλάμ κατά εντολή της Τουρκίας. Όταν φτάσει η ώρα θα πάρετε τα όπλα που θα σας δώσουν θα πάρετε από τα χάπια που θα σας δώσουν και θα εκτελείτε ανεξέλεγκτα ότι βρείτε μπροστά σας.
Σε μη εκτέλεση θα εκτελείστε εσείς από τους θύλακες.
Όταν η Ελλάδα είναι δική μας θα ανταμειφθείτε πλουσιοπάροχα."

Και τι κάνουν οι ελληνικές αρχές που τα γνωρίζουν όλα αυτά;
Αντί να κατασχέσουν διαβατήρια και κινητά ώστε να συλλέξουν 

στοιχεία της τουρκικής πολιτικής και των προθέσεών της, τους χαϊδεύουν τα αυτιά.  

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ , ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

..

Ομιλία  του   Λοχαγού , στην Θεσσαλονίκη.

Στις 13.10.2019 Ο λοχαγός επισκεφτηκε την Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα τον τομέα, την Λαϊκη Κίνηση Πολιτών Θεσσαλονίκης "Φίλιππος Β΄ο Μέγας" και πραγματοποίησε ομιλία σε μέλη και φίλους του τομέα σε χώρο που ευγενικά παραχώρησε ο συναγωνιστής και φίλος Γιάννης Κουριαννίδης, δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ -- ΣΥΛΛΟΓΟΣ.

..

Η Ελλάς χρειάζεται και τον τελευταίο εθνικιστή.

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑ .

ΑΙΩΝΕΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ.-- ΑΘΑΝΑΤΟΣ .

 

 

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ -- ΣΥΛΛΟΓΟΣ.

;

Πώς οι σιωνισταί εργαλειοποιούν προς όφελος τους επιχειρήσεις.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ- ( εκπομπή Ελληνοκρατία ).

Οσοι εθνικιστές είναι ανένταχτοι, είναι ανύπαρκτοι και εξυπηρετούν τον εχθρό.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ- ( εκπομπή Ελληνοκρατία ).

..

"Η Κύπρος δεν πρέπει ποτέ να ενωθεί με την μητέρα Ελλάδα"

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ και του Κυρίου ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΛΕΥΡΗ .-

..

Ανδρέας Πετρόπουλος & Κωνσταντίνος Πλεύρης.

Ο Λοχαγός ε.α.  Ανδρέας Πετρόπουλος  , μαζί με τον Κωνσταντίνο Πλεύρη, καλεσμένοι στην εκπομπή: "Σχολιάζοντας την Επικαιρότητα" του Τάσου Συμιγδαλά (18.9.2019), μιλούν για γεγονότα του παρελθόντος, ο πρώτος ως μέλος του Κ4Α και ο δεύτερος ως επικεφαλής. * το Κ4Α είναι το πρώτο μεταπολεμικό εθνικιστικό κίνημα στην Ελλάδα.

NΕΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ- ( εκπομπή Ελληνοκρατία ).

.

Εάν δεν φτιάξουμε ελληνικό εθνικιστικό κίνημα μην περιμένουμε καμία σωτηρία.

                                            
 Γιατί η Ελλάς πρέπει να είναι καταπεπτωκυΐα σε κάθε ιστορική εποχή; Γιατί κανείς δεν μιλάει για την ταμπακιέρα σε κάθε θέμα, παρά μόνο αναλώνεται σε λεπτομέρειες, σημαντικές για γεωστρατηγική επεξήγηση των γεγονότων, αλλά μακριά από τα φλέγοντα ερωτήματα ΠΟΙΟΣ και ΓΙΑΤΊ; Οι Τούρκοι, οι Βρετανοί, ο διεθνής Σιωνισμός, όλοι δουλεύουν για τα συμφέροντα τους και το προδοτικό κοινοβουλευτικό σύστημα, με μπροστάρη την πατριδοκάπηλο νεοφιλελεύθερη δεξιά, σιωπά και συνεργάζεται με όλους τους άλλους εκτός από την Ελλάδα. Αφήνει την Κύπρο έρμαιο της Τουρκίας, την Μακεδονία έρμαιο του Σιωνισμού, την Ήπειρο έρμαιο των κάθε κατσαπλιάδων, αφού πρώτα οι Έλληνες άκοπα και εγωκεντρικά σκεπτόμενοι έδωσαν την ψήφο τους στους δυνάστες τους. Οι Έλληνες πρέπει να καταλάβουν πως η λύση του Κυπριακού, του Σκοπιανού, του Βορειοηπειρωτικού, του Θρακικού ζητήματος, είναι πρώτιστα η λύση του Ελληνικού πολιτειακού ζητήματος και αυτό, είναι η αλλαγή του πολιτεύματος και η εγκαθίδρυση Εθνικιστικού Κράτους!

NΕΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ -- ΣΥΛΛΟΓΟΣ.

.

Η Διακήρυξη της Βαρκελώνης 28.11.1995

NΕΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ- ( εκπομπή Ελληνοκρατία )

;

Μήν αφήνετε μόνους όσους αγωνίζονται.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ -- ΣΥΛΛΟΓΟΣ.

''

Άλλο ένα μνημείο, βορά στα νύχια των "ρομά".

H NΕΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ -- ΣΥΛΛΟΓΟΣ.

..

Για έναν πραγματικό εθνικιστή το συμφερον της πατρίδος, είναι πάνω απο το δικό του.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ .- Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ .-

ΑΦΙΕΡΩΜΑ. 27 Αυγούστου 1922: «Η Σμύρνη μάνα καίγεται…». ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ

Στις 27 Αυγούστου 1922, τα τελευταία ελληνικά τμήματα εγκαταλείπουν τη Σμύρνη. Στις 11 π.μ. εμπροσθοφυλακή του τουρκικού ιππικού εισέρχεται στη Σμύρνη, ενώ τις βραδυνές ώρες φτάνει και μία μεραρχία πεζικού. Οι Τούρκοι πυρπολούν την πόλη και προβαίνουν σε σφαγές του ελληνικού πληθυσμού της. Μεταξύ των σφαγιασθέντων είναι και ο Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος....

Η πυρκαϊά θα συνεχιστεί έως τις 3 Σεπτεμβρίου, μεταβάλλοντας την πόλη σε σωρό ερειπίων.

Η Μικρασιατική Καταστροφή συνεπάγεται τον θάνατο του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και την αποτυχία υλοποίησης της Μεγάλης Ιδέας και απελευθέρωσης των αλύτρωτων πληθυσμών. Για τους Έλληνες είναι η Καταστροφή, για τους Τούρκους ο Αγώνας Ανεξαρτησίας (Κουρτουλούς Σαβασί – Kurtuluş Savaşı).

Τα κείμενα που ακολουθούν περιγράφουν στιγμές του δράματος στη Σμύρνη.

Η “Γκιαούρ Ιζμίρ” καίγεται…

Στην απερίγραπτη σύγχυση και στον τρόμο που ήδη επικρατούσε είχε τώρα προστεθεί και η φρίκη της πυρκαγιάς που θρασομανούσε, μιας πυρκαγιάς που κατέτρωγε τα πάντα στο περάσμά της. Η Γκιαούρ Ιζμίρ, η «άπιστη» Σμύρνη, όπως την αποκαλούσαν οι Τούρκοι, ήταν καταδικασμένη.

Πριν και ύστερα από την κατάληψη, οι κάτοικοι της πόλης συσσωρεύονταν στη μακριά προκυμαία εκλιπαρώντας να επιβιβαστούν σε οποιοδήποτε πλεούμενο μπορούσε και ήθελε να τους πάρει. Τώρα όμως, με την πόλη αγκαλιασμένη από τις φλόγες, η προκυμαία είχε πλημμυρίσει απ’ όλους όσοι είχαν μοναδική τους ελπίδα τη φυγή. Είναι αδύνατον να αναφερθούν ακριβείς αριθμοί αναφορικά με την καταστροφή της Σμύρνης, αλλά, διασταυρώνοντας τις πληροφορίες της μιας Αρχής με αυτές των άλλων, υπολογίζεται ότι περίπου 100.000 άτομα σφαγιάστηκαν, 280.000 είχαν συνωστισθεί στην προκυμαία ικετεύοντας για τη σωτηρία τους και 160.000 ακόμα εκτοπίστηκαν από τους Τούρκους στο εσωτερικό για να μην ξαναφανούν ποτέ. Οι λεπτομέρειες πάνω σ’ αυτά είναι τόσο πολλές, ώστε κάθε περιγραφή θα ήταν ατελής. Είναι ένας πίνακας πολύ μεγάλος και πολύ φρικτός για να τον ζωγραφίσει κανείς. Οι μαθήτριες του Αμερικανικού Κολεγιακού Ινστιτούτου κι εκείνες της Αρμενικής Σχολής Θηλέων, που βρισκόταν απέναντι, έπεσαν στα χέρια των Τούρκων. Μαζί τους βρίσκονταν 1.300 πρόσφυγες, που είχαν καταφύγει στα κτίρια του κολεγίου. Είναι πολύ οδυνηρό να αναλογίζεται κανείς την τύχη αυτών των κοριτσιών, που εκπαιδεύονταν σ’ ένα αμερικανικό ίδρυμα σύμφωνα με τα αμερικανικά ιδανικά και τον αμερικανικό τρόπο σκέψης και βρέθηκαν στο έλεος ανθρώπων ανελέητων, που συνδύαζαν τη θηριωδία του Μογγόλου με την πανούργα σκληρότητα της κατώτερης ανατολίτικης κάστας. Όμως, παρά το γεγονός ότι το λιμάνι της Σμύρνης ήταν γεμάτο συμμαχικά πολεμικά πλοία, δε βρέθηκε κανείς να τις σώσει και χάθηκαν.

Το μεγάλο πλήθος είχε συνωστισθεί τόσο ασφυκτικά στην προκυμαία, ώστε, όταν κάποιος πέθαινε, δεν μπορούσε να πέσει, αλλά συνέχιζε να παραμένει όρθιος, στηριζόμενος αναγκαστικά από τους διπλανούς του. Από τη μια πλευρά υπήρχε το λιμάνι, από την άλλη μια αραιή γραμμή ναυτών από τα συμμαχικά πλοία, τοποθετημένων εκεί, υποτίθεται, για να προστατεύσουν τους πρόσφυγες, ενώ στην πραγματικότητα αδυνατούσαν να κάνουν κάτι παραπάνω από το να προστατεύσουν τους ομοεθνείς τους και μόνο εκείνους. Οι Βρετανοί, που οι Τούρκοι τους μισούσαν, δεν μπορούσαν να κάνουν σχεδόν τίποτα. Οι Γάλλοι και οι Ιταλοί, που έτρεφαν έντονα φιλοτουρκικά αισθήματα, πρόσφεραν πολύ λίγη βοήθεια. Οι Αμερικανοί, με τα χέρια δεμένα από μια άδικη διαταγή, έκαναν ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό κάτω από τις περιστάσεις. Πίσω από τη λεπτή γραμμή των Συμμάχων βρίσκονταν τα σπίτια που έβλεπαν προς τη θάλασσα και πίσω απ’ αυτά η φλεγόμενη πόλη, στεφανωμένη από σύννεφα καπνού, μέσα από τα οποία ξεπετάγονταν θριαμβευτικά γλώσσες φωτιάς. ∆εν υπήρχε κανείς να προστατεύσει τους Έλληνες και τους Αρμενίους, που αποτελούσαν το 99% εκείνων που συνωστίζονταν στην προκυμαία σε αναζήτηση καταφυγίου. Τις ημέρες και τις νύχτες που ακολούθησαν, ομάδες Τούρκων ορμούσαν στο τρομοκρατημένο ανθρώπινο κοπάδι, άρπαζαν δέκα είκοσι γυναίκες και τις έπαιρναν μαζί τους ή τις βίαζαν και τις έσφαζαν εκεί κοντά.

Η τελευταία εικόνα της καιόμενης Σμύρνης  από τον George Horton, Αμερικανό Πρόξενο στη Σμύρνη

Η τελευταία εικόνα της άτυχης Σμύρνης χαράχτηκε για πάντα στη μνήμη μου: τεράστια σύννεφα καπνού να ανεβαίνουν ψηλά, ως τον ουρανό, αμέτρητα πλήθη προσφύγων να συνωστίζονται στη στενή προκυμαία και ένας πάνοπλος και παντοδύναμος πολεμικός στόλος να παρακολουθεί αμέτοχος -από πολύ κοντά- όσα συνέβαιναν.

Όταν το αντιτορπιλικό μας απομακρύνθηκε και άρχισε να νυχτώνει, έβλεπα τις φλόγες να απλώνονται σε μια τεράστια έκταση και να γίνονται όλο και πιο έντονες, ασκώντας μια σατανική γοητεία. Οι ιστορικοί και οι αρχαιολόγοι λένε ότι μόνο ένα προηγούμενο υπάρχει σε βαρβαρότητα: η καταστροφή της Καρχηδόνας από τους Ρωμαίους.

Της Σμύρνης δεν της έλειψε καμιά από τις πρωτόγονες ωμότητες του ανθρώπινου πάθους που υποβιβάζει τον άνδρα σε επίπεδο κατώτερο και από του κτήνους. Σε όλη τη διάρκεια αυτού του δράματος, που ήταν διαβολικής συλλήψεως, οι Τούρκοι δε σταμάτησαν ούτε λεπτό το πλιάτσικο και τους βιασμούς. Θα μπορούσα να καταλάβω ακόμα και το βιασμό, μια που σχετίζεται με ένα ακατανίκητο ένστικτο και μάλιστα σε μια φάση που τα πάθη και τα μίση είναι τόσο έντονα και τη στιγμή που ο λαός ο οποίος ξεσπάει είναι χαμηλής νοημοσύνης και πολιτισμού. Αλλά η καταλήστευση χριστιανών γυναικών και κοριτσιών δεν μπορεί να αποδοθεί ούτε σε θρησκευτικό φανατισμό ούτε σε αχαλίνωτο ερωτικό πάθος. Ένα από τα πιο βασανιστικά αισθήματά μου εκείνες τις μέρες ήταν της ντροπής· ντρεπόμουν που ανήκα στο ανθρώπινο γένος. Στην καταστροφή της Σμύρνης πάντως συνέβη και κάτι που δεν είχε προηγούμενο ούτε στην περίπτωση της Καρχηδόνας. Εκεί δεν υπήρχε συνασπισμένος πολεμικός στόλος χριστιανών να παρακολουθεί αμέτοχα ένα δράμα που είχε προκληθεί από τις ομόθρησκες κυβερνήσεις του. Στην Καρχηδόνα δεν υπήρχαν αμερικανικά αντιτορπιλικά.

Οι Τούρκοι ικανοποιούσαν ελεύθερα όλες τις ζωώδεις ανάγκες τους για σφαγή, βιασμό και πλιάτσικο σε απόσταση βολής από τα συμμαχικά πολεμικά πλοία. Η συστηματική ουδετερότητα τους είχε δώσει, και πολύ ορθά όπως αποδείχθηκε, την εντύπωση ότι καμιά Δύναμη δε θα αναμειγνυόταν στα «εσωτερικά» τους. Οι Τούρκοι θα έρχονταν αμέσως στα συγκαλά τους αν έστω και δύο διοικητές του συμμαχικού στόλου έπαιρναν την πρωτοβουλία να ρίξουν άσφαιρα πυρά ή μια οβίδα χωρίς γόμωση προς τον τουρκικό τομέα.

Η εικόνα των πολεμικών πλοίων στο λιμάνι της Σμύρνης το σωτήριο έτος 1922, να παρακολουθούν σιωπηλά την τελευταία πράξη της τραγωδίας των χριστιανών της Τουρκίας, ήταν ίσως η πιο θλιβερή και πιο σημαντική απ’ όλες.

George Horton, Αναφορικά με την Τουρκία

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ

Τις πρώτες τρεις ημέρες της κατοχής οι λεηλασίες, οι βιαιότητες και οι φόνοι συνεχίστηκαν. Ήταν μια σφαγή με όλες τις συνακόλουθές της φρικαλεότητες, αλλά Τούρκοι φρουροί είχαν τοποθετηθεί σε όλες τις εισόδους της αρμενικής συνοικίας για να εμποδίσουν όσο ήταν δυνατόν τους Ευρωπαίους να μάθουν τι συνέβαινε. Την πρώτη ημέρα οι πρόξενοι των διάφορων ∆υνάμεων τρόμαξαν και διαμαρτυρήθηκαν στον Τούρκο στρατιωτικό διοικητή Νουρεντίν, που τους διαβεβαίωσε ότι η τάξη επρόκειτο να αποκατασταθεί. Αυτή η υπόσχεση τηρήθηκε σε γενικές γραμμές μέχρι την πυρκαγιά, όσον αφορά την ευρωπαϊκή συνοικία, αλλά στο μεταξύ απερίγραπτες σκηνές εκτυλίσσονταν στον ελληνικό και στον αρμενικό τομέα. Είναι αξιοσημείωτο ότι, όταν προτάθηκε στο γενικό πρόξενο της Γαλλίας να συνοδεύσει τους άλλους πρόξενους για να διαμαρτυρηθούν στον Νουρεντίν, εκείνος αρνήθηκε και αντιπρότεινε να πάνε όλοι μαζί και να συγχαρούν τον κυβερνήτη για την τουρκική νίκη. Η πρότασή του απορρίφθηκε.

Το Σάββατο το βράδυ σημειώθηκε η πρώτη καταστροφή αμερικανικής περιουσίας. Το σπίτι του δρα και της κυρίας Μπιρτζ, κοντά στο Αμερικανικό ∆ιεθνές Ινστιτούτο Αρρένων στον Παράδεισο, ένα προάστιο της Σμύρνης, λεηλατήθηκε άγρια αν και είχε αναρτημένη την αμερικανική σημαία. Πρέπει να σημειωθεί ότι όλο αυτό τον καιρό στο ένα μέρος της πόλης ήξεραν πολύ λίγο τα όσα συνέβαιναν στο άλλο. Στο όλο πανόραμα μπορούσες μόνο να δεις φευγαλέα τι συνέβαινε εδώ κι εκεί. Το Σάββατο, η Κυριακή, η ∆ευτέρα και η Τρίτη αφιερώθηκαν στη λεηλασία της ελληνικής και της αρμενικής συνοικίας, στη σφαγή των κατοίκων τους και στις εναντίον τους βιαιοπραγίες. Όσο ήταν δυνατόν όμως αυτά αποκρύπτονταν, γιατί ο Κεμάλ παρίστανε στον κόσμο τον ηγέτη του «νέου τουρκικού πολιτισμού» και ήταν ουσιώδες γι’ αυτόν να διατηρηθεί τούτη η αυταπάτη. Την Κυριακή, ο ίδιος ο Κεμάλ μπήκε στην πόλη επευφημούμενος σαν «γαζί», δηλαδή κατακτητής.

Edward Hale Bierstadt, Η Μεγάλη Προδοσία

Η ΣΜΥΡΝΗ ΚΑΙΓΕΤΑΙ

– Φωτιά!

– Φωτιά!

– Βάλαν φωτιά στη Σμύρνη!

Πεταχτήκαμε ορθοί. Κοκκινόμαυρες φλόγες τινάζονταν στον ουρανό, χοροπηδηχτές.

– Είναι κατά την Αρμενογειτονιά.

– Κατά κει φαίνεται νάναι.

– Πάλι οι Αρμεναίοι θα τα πλερώσουνε!

– Αποκλείεται να κάψουνε ολόκληρη τη Σμύρνη. Ποιο συμφέρον έχουνε; Αφού έγινε πια δική τους…

– Ποιο συμφέρον είχαμε μεις που καίγαμε τα τουρκοχώρια στην υποχώρηση;

Η φωτιά απλωνόταν παντού. Ντουμάνιασε ο ουρανός. Μαύρα σύννεφα ανηφορίζανε και μπερδευότανε το ένα με τ’ άλλο. Κόσμος, εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος, τρελός από φόβο, αρχίνησε να τρέχει απ’ όλα τα στενοσόκακα και τους βερχανέδες και να ξεχύνεται στην παραλία σαν μαύρο ποτάμι.

– Σφαγή! Σφαγή!

– Παναγιά, βοήθα!

– Προφτάστε!

– Σώστε μας!

Η μάζα πυκνώνει, δεν ξεχωρίζεις ανθρώπους, μα ένα μαύρο ποτάμι που κουνιέται πέρα δώθε απελπισμένα, δίχως να μπορεί να σταθεί ούτε να προχωρήσει. Μπρος θάλασσα, πίσω φωτιά και σφαγή! Ένας αχός κατρακυλάει από τα βάθη της πολιτείας και σπέρνει τον πανικό.

– Τούρκοι!

– Τσέτες!

– Μας σφάζουνε!

– Έλεος!

Η θάλασσα δεν είναι πια εμπόδιο. Χιλιάδες άνθρωποι πέφτουνε και πνίγονται. Τα κορμιά σκεπάζουνε τα νερά σαν να ’ναι μόλος. Οι δρόμοι γεμίζουνε κι αδειάζουνε και ξαναγεμίζουνε. Νέοι, γέροι, γυναίκες, παιδιά ποδοπατιούνται, στριμώχνονται, λιποθυμούνε, ξεψυχούνε. Τους τρελαίνουν οι χατζάρες, οι ξιφολόγχες, οι σφαίρες των τσέτηδων!

– Βουρ, κεραταλάρ! (χτυπήστε τους κερατάδες!)

Το βράδυ το μονοφώνι κορυφώνεται. Η σφαγή δε σταματά. Μόνο όταν τα πλοία ρίχνουνε προβολείς γίνεται μια πρόσκαιρη ησυχία. Μερικοί που καταφέρανε να φτάσουνε ζωντανοί ίσαμε τη μαούνα, μιας ιστορούνε το τι γίνεται όξω, στις γειτονιές. Οι τσέτες του Μπεχλιβάν και οι στρατιώτες του Νουρεντίν τρώνε ανθρώπινο κρέας. Σπάζουνε, πλιατσικολογούνε σπίτια και μαγαζιά. Όπου βρούνε ζωντανούς, τους τραβούνε όξω και τους βασανίζουνε. Σταυρώνουνε παπάδες στις εκκλησιές, ξαπλώνουνε μισοπεθαμένα κορίτσια κι αγόρια πάνω στις Άγιες Τράπεζες και τ’ ατιμάζουνε. Απ’ τον Αι-Κωνσταντίνο και το Ταραγάτς ίσαμε το Μπαλτσόβα το τούρκικο μαχαίρι θερίζει.

Η φωτιά όλη νύχτα αποτελειώνει το χαλασμό. Γκρεμίζονται τοίχοι, θρυμματίζονται γυαλιά. Οι φλόγες κριτσανίζουνε μαδέρια, έπιπλα και φτούνε σιδερικά· ξεθεμελιώνουνε την πολιτεία ολόκληρη. Απλώνουν πάνω στα έργα των ανθρώπων και τα διαλύουνε. Σπίτια, εργοστάσια, σκολειά, εκκλησίες, μουσεία, νοσοκομεία, βιβλιοθήκες, θέατρα, αμύθητοι θησαυροί, κόποι, δημιουργίες αιώνων· εξαφανίζουνται κι αφήνουνε στάχτη και καπνούς.

Αχ, γκρέμισε ο κόσμος μας! Γκρέμισε η Σμύρνη μας! Γκρέμισε η ζωή μας! Η καρδιά, τρομαγμένο πουλί, δεν ξέρει πού να κρυφτεί. Ο τρόμος, ένας ανελέητος καταλυτής άδραξε στα νύχια του εκείνο το πλήθος και το αλάλιασε. Ο τρόμος ξεπερνάει το θάνατο. ∆ε φοβάσαι το θάνατο· φοβάσαι τον τρόμο. Ο τρόμος έχει τώρα το πρόσταγμα. Τσαλαπατά την ανθρωπιά. Αρχίζει από το ρούχο και φτάνει ίσαμε την καρδιά. Λέει: Γονάτισε, γκιαούρη! Και γονατίζει. Ξεγυμνώσου! Και ξεγυμνώνεται. Άνοιξε τα σκέλια σου! Και τ’ ανοίγει. Χόρεψε! Και χορεύει. Φτύσε την τιμή σου και την πατρίδα σου! Και φτύνει. Απαρνήσου την πίστη σου! Και την απαρνιέται. Αχ ο τρόμος! Όποια γλώσσα κι αν μιλάς, λόγια δε θα βρεις να τον περιγράψεις.

Τι κάνουν, λοιπόν, οι προστάτες μας; Τι κάνουν οι ναύαρχοι με τα χρυσά σιρίτια, οι διπλωμάτες κι οι πρόξενοι της Αντάντ! Στήσανε κινηματογραφικές μηχανές στα καράβια τους και τραβούσανε ταινίες τη σφαγή και τον ξολοθρεμό μας! Μέσα στα πολεμικά οι μπάντες τους παίζανε εμβατήρια και τραγούδια της χαράς, για να μη φτάνουν ίσαμε τ’ αφτιά των πληρωμάτων οι κραυγές της οδύνης και οι επικλήσεις του κόσμου. Και να ξέρει κανείς πως μια, μόνο μια κανονιά, μια διαταγή, έφτανε για να διαλύσει όλα κείνα τα μαινόμενα στίφη. Κι η κανονιά δε ρίχτηκε κι η εντολή δε δόθηκε!

∆ιδώ Σωτηρίου, Ματωμένα Χώματα

Η ΠΥΡΠΟΛΗΣΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Την Τετάρτη, 13 του μηνός, προς το μεσημέρι, άκουσα να φωνάζουν «Φωτιά!». Ανέβηκα στην ταράτσα του σπιτιού μου. Οι πρώτες λάμψεις της πυρκαγιάς ήταν ορατές. Έδιναν την εντύπωση ενός τεράστιου μισοφέγγαρου του οποίου η μια κορυφή μπορούσε να τοποθετηθεί στα βορειοανατολικά και η άλλη στο άκρο της νοητής γραμμής από την «Τράπεζα της Ανατολής» προς τα ανατολικά· το μέσο της καμπύλης βρισκόταν στα περίχωρα του Μπασμαχανέ (του σταθμού της σιδηροδρομικής γραμμής του Κασαμπά). Αυτό το μισοφέγγαρο αγκάλιαζε όλο το ελληνικό τμήμα της πόλης και στένευε προοδευτικά, όσο προχωρούσε νοτιοδυτικά.

Το βράδυ της ίδιας νύχτας, καθώς η φωτιά πλησίαζε, αφήσαμε το σπίτι μας κουβαλώντας μόνο ένα μπόγο με τα απαραίτητα. Πήγαμε στο σπίτι του φίλου μας S. J. στην Προκυμαία. Εκεί γινόταν πανδαιμόνιο. Τα ζώα και οι βοϊδάμαξες ανακατεύονταν με τους ανθρώπους οι οποίοι στην τρελή τους βιασύνη τις είχαν φορτώσει με τα πιο αταίριαστα και συχνά τα πιο άχρηστα πράγματα.

René Puaux, Οι τελευταίες ημέρες της Σμύρνης

Η ΦΩΤΙΑ

Τη Δευτέρα και την Τρίτη η μια φρικαλεότητα διαδεχόταν την άλλη. Το χειρότερο δεν είχε ακόμα συμβεί. Το απόγευμα της Τετάρτης 13 Σεπτεμβρίου άρχισε η φωτιά που έμελλε να αφανίσει τα 2/3 της Σμύρνης. Καθώς μερικοί αμφιβάλλουν αναφορικά με το ποιος είναι υπεύθυνος για το άναμμα της φωτιάς, ας αναφέρουμε την αφήγηση ενός αυτόπτη μάρτυρα, της δεσποινίδας Μίνι Μιλς, διευθύντριας του Κολεγιακού Ινστιτούτου Θηλέων της Σμύρνης. Η δεσπονίς Μιλς αφηγείται:

«Λίγο μετά το γεύμα ξέσπασε πολύ κοντά στο σχολείο μια φωτιά που εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα. Είδα με τα ίδια μου τα μάτια έναν Τούρκο αξιωματικό να μπαίνει στο σπίτι κρατώντας μικρούς τενεκέδες πετρελαίου ή βενζίνης και σε μερικά λεπτά το σπίτι τυλίχτηκε στις φλόγες. Οι δάσκαλοι και οι μαθήτριές μας είδαν Τούρκους στρατιώτες, και σε πολλές περιπτώσεις ένστολους αξιωματικούς, να χρησιμοποιούν μακριά ραβδιά στην άκρη των οποίων ήταν δεμένα κουρέλια, να βουτάνε τα κουρέλια σε τενεκέδες με υγρό και να μπαίνουν σε σπίτια, που τυλίγονταν αμέσως στις φλόγες. Στους δρόμους δεν υπήρχε εκείνη τη στιγμή κανείς άλλος εκτός από ομάδες Τούρκων στρατιωτών. Ενώ η φωτιά άρχισε ακριβώς απέναντι από το κτίριο της σχολής μας, κάθε τρίτο ή πέμπτο σπίτι της συνοικίας – της αρμενικής συνοικίας – φλεγόταν…

Ο άνεμος, αν και όχι πολύ δυνατός, έπνεε από τη μεριά της τουρκικής συνοικίας προς αυτή των χριστιανικών συνοικιών και, όπως φαίνεται, οι δράστες περίμεναν μέχρι να εμφανιστεί αυτός ο ευνοϊκός άνεμος».

Με τη μαρτυρία της δεσποινίδας Μιλς συμφωνούν και πολλοί άλλοι μάρτυρες. Ο κύριος Τζάκουιθ της Νίαρ Ιστ Ριλίφ, στην αναφορά του στο ναύαρχο Μπρίστολ, πιστοποίησε ότι είδε άτομα να ρίχνουν πετρέλαιο σε κτίρια και, καθώς ήταν παρόντες εκεί Τούρκοι στρατιώτες, θα ήταν λογικό να συμπεράνει κανείς ότι οι εμπρηστές ήταν επίσης Τούρκοι. Ο ταγματάρχης Ντέιβις, του Ερυθρού Σταυρού, είδε Τούρκους να καταβρέχουν τους δρόμους και τα σπίτια κατά μήκος της πυρκαγιάς με ένα υγρό. Βούτηξε το δάχτυλό του στο υγρό και το έγλειψε. Ήταν πετρέλαιο. Από τον πύργο του Μακ Λάχλαν Χολ, η κυρία Μπριτζ είδε Τούρκους στρατιώτες να μπαίνουν σε σπίτια κρατώντας τενεκέδες και λίγα λεπτά αργότερα είδε τα σπίτια αυτά να τυλίγονται στις φλόγες.

Edward Hale Bierstadt, Η Μεγάλη Προδοσία

ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Άλλες μαρτυρίες λένε:

«Το Ιταλικό και Γαλλικό Προξενείο μοίρασαν σε πολλά άτομα ταυτότητες που πιστοποιούσαν τάχα πως ήταν Καθολικοί· μερικοί μπόρεσαν να σωθούν μ’ αυτό το τέχνασμα. Άλλοι όμως, παρά τις ταυτότητες, είχαν συλληφθεί από τους Τούρκους χωροφύλακες που δεν αναγνώριζαν την ισχύ τους. Το Αμερικανικό Προξενείο έδειξε μεγάλη δραστηριότητα για τη σωτηρία των γυναικών και των παιδιών και διευκόλυνε την αναχώρησή τους».

Φαίνεται πως οι Ευρωπαϊκές ναυτικές δυνάμεις δεν τόλμησαν να επέμβουν με δυναμικές ενέργειες που θα ήταν απαραίτητες, για να προστατευθούν αποτελεσματικά οι δύστυχοι εκείνοι άνθρωποι, που ήθελαν να δραπετεύσουν απ’ αυτή την κόλαση. Εκτός από τις ομάδες επιφυλακής, που φρουρούσαν τα προξενεία και τις εγκαταστάσεις στις οποίες κυμάτιζε κάποια εθνική σημαία, κατά τα άλλα περιορίζονταν στην τήρηση της τάξης κατά την επιβίβαση. Αφού δηλαδή οι πρόσφυγες είχαν περάσει από το ανακριτικό κόσκινο του τουρκικού στρατού και αφού τους είχαν ήδη κλέψει τα πάντα, τα κακόμοιρα αυτά ανθρώπινα ράκη αφήνονταν από τους βασανιστές τους, που σάρκαζαν τις καλές υπηρεσίες της επίσημης Ευρώπης.

Οι μόνοι που έβαλαν πάνω απ’ όλα την ανθρωπιά είναι οι Αμερικανοί οι οποίοι με απλούστατους και δραστικούς τρόπους επιβίβαζαν όλους όσοι έφθαναν μέχρι αυτούς, χωρίς να ζητάνε διαβατήρια ή ταυτότητες και χωρίς να νοιάζονται για τις διαμαρτυρίες των Τούρκων.

Εάν εξαρχής οι Σύμμαχοι που διέθεταν ιδιαίτερα ικανοποιητικές δυνάμεις πεζοναυτών γι’ αυτό το σκοπό, είχαν δημιουργήσει στην περιφέρεια της Πούντας, όπου είχε καταφύγει η πλειοψηφία των πληγέντων, έναν προστατευμένο καταυλισμό, οι Κεμαλικοί που παρά τη διαγωγή τους σέβονταν – ή τουλάχιστον σέβονταν μέχρι τότε – τις ∆υνάμεις, δε θα τολμούσαν να παραβιάσουν το φράγμα που θα είχε υψωθεί, και η τεράστια πλειοψηφία των Σμυρναίων κατά πάσα πιθανότητα θα είχε σωθεί.

Το μόνο που χρειαζόταν ήταν πρωτοβουλία και συνεννόηση. Θα λεχθεί πως μια τέτοια τακτική ισοδυναμούσε με επέμβαση στην ελληνοτουρκική διένεξη και πως η ουδετερότητα απαιτούσε να κρατηθεί στάση παθητικού θεατή.

Το σκεπτικό αυτό είναι πολιτικά, νομικά και ανθρωπιστικά λαθεμένο.

Από πολιτική πλευρά, καμία από τις εν λόγω δυνάμεις – μιλάω για την Ιταλία, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία – δεν είχε υπογράψει ειρήνη με την Τουρκία και το σύμφωνο της Άγκυρας το επικαλούνταν πάντοτε εκείνοι που το σύναψαν, ως ρυθμιστική συνθήκη μιας συγκεκριμένης κατάστασης στην Κιλικία· μια συνθήκη που σέβονταν τη σύναψή της, για να υποδηλώσουν την επιθυμία μιας φιλικής διευθέτησης των υπόλοιπων δυσκολιών, αλλά δεν ισοδυναμούσε με καθεστώς ειρήνης.

Από νομική πλευρά, η προστασία του άμαχου πληθυσμού μιας κατειλημμένης πόλης προβλέπεται από το ∆ιεθνές ∆ίκαιο. Από ανθρωπιστική, τέλος, πλευρά, εφόσον τα ναυτικά αγήματα προστάτευαν τα νοσοκομεία των Καθολικών, χωρίς η ενέργεια αυτή να έχει αυστηρά επίσημο χαρακτήρα, το μέτρο θα μπορούσε να επεκταθεί σε όλους όσοι αισθάνονταν ότι βρίσκονταν σε κίνδυνο. Από τη στιγμή που οι Τούρκοι δεν αναγνώριζαν τη συνθηκολόγηση, οι εγκαταστάσεις μας, που παρείχαν άσυλο, δεν έχαιραν πλέον των προνομίων συνθηκολόγησης. Βρίσκονταν υπό την καθαρά θεωρητική προστασία της γαλλικής σημαίας την οποία ναυτικά αγήματα καθιστούσαν λίγο πιο αποτελεσματική. Μια δυναμική απόβαση υπό την ακαταμάχητη προστασία των κανονιών του στόλου θα ήταν ασφαλώς αποφασιστικής σημασίας.

Θα τελειώσουμε, παραθέτοντας την ιστορική πλευρά: Υπάρχει το προηγούμενο του Ναβαρίνου το 1827 και της Κρήτης το 1897, όταν οι ναύαρχοι, χωρίς να περιμένουν οδηγίες από τις κυβερνήσεις τους, έδρασαν με δική τους πρωτοβουλία και με τα γνωστά επιτυχή και καίρια αποτελέσματα.

Όταν πληροφορήθηκαν στη Μυτιλήνη οι πρώτοι πρόσφυγες (εννοώ εκείνους που δεν είδαν την πυρκαγιά) ότι ο Νουρεντίν πασάς δεν έδινε άλλη προθεσμία από αυτή των δεκαπέντε ημερών για την αναχώρηση των χριστιανών, η ανησυχία τους κορυφώθηκε. Η Επιτροπή των Σμυρναίων της Μυτιλήνης κατάφερε, εξαιτίας των περιορισμένων οικονομικών της δυνατοτήτων, να ναυλώσει μόνο τέσσερα ατμόπλοια τα οποία μετέφεραν στη Μυτιλήνη 12.000 γυναικόπαιδα περίπου, καθώς και κάποιο περιορισμένο αριθμό ηλικιωμένων ανδρών. Όταν τα τέσσερα πλοία που ήταν προηγουμένως στη Σμύρνη, δε θέλησαν να επιστρέψουν εκεί, και οι εκκλήσεις δεν εισακούστηκαν, ένας απεσταλμένος πήγε στην Κωνσταντινούπολη και ο Οικουμενικός Πατριάρχης μπόρεσε να επιτύχει την παρέμβαση της Αγγλικής κυβέρνησης.

Πάνω από διακόσια ελληνικά ατμόπλοια με κατεβασμένες τις σημαίες τους εισήλθαν στο λιμάνι της Σμύρνης υπό την προστασία αγγλικών και αμερικανικών πολεμικών πλοίων. Τα πλοία αυτά πλεύρισαν την αποβάθρα της σιδηροδρομικής γραμμής Αϊδινίου – Πούντας, που χωρίζεται από τη στεριά με ένα σιδερένιο κιγκλίδωμα. Αλλά, για να επιβιβαστούν οι ηλικιωμένοι, οι γυναίκες και τα παιδιά, έπρεπε να περάσουν από το κιγκλίδωμα αυτό του οποίου οι έξοδοι φυλάσσονταν από ένα στοίχο Τούρκων στρατιωτών και αξιωματικών. Οι πρόσφυγες, λοιπόν, που αναγκάζονταν να διασχίσουν αυτό το στοίχο, ληστεύονταν από τους στρατιώτες. Τους έκαναν έρευνα επί τόπου και τους έκλεβαν κυνικά και με τον πιο κτηνώδη τρόπο όλα τους τα χρήματα και όλα τα αντικείμενα αξίας. Με τον ίδιο τρόπο οι Τούρκοι άρπαξαν διάφορα αντικείμενα που διασώθηκαν από την πυρκαγιά. Οι πρόσφυγες, λοιπόν, έφταναν σε κατάσταση έσχατης ένδειας και επιβιβάζονταν, έχοντας αφήσει πίσω τους ό,τι πιο πολύτιμο είχαν, τα παιδιά τους, τους άνδρες, τα αδέλφια τους… στα χέρια των Τούρκων.

René Puaux, Οι τελευταίες ημέρες της Σμύρνης

Ο Χρυσόστομος Σμύρνης

Ο Χρυσόστομος σπούδασε στη θεολογική Σχολή Χάλκης (1884 – 1891 μ.Χ.) και υπηρέτησε ως αρχιδιάκονος του μητροπολίτη Μυτιλήνης Κωνσταντίνου Βαλιάδη, ο όποιος αναδείχθηκε Οικουμενικός Πατριάρχης ως Κωνσταντίνος Ε’ (1897 μ.Χ.). Χρημάτισε πρωτοσύγκελος της Μεγάλης Εκκλησίας και το 1902 μ.Χ. χειροτονήθηκε από τον Πατριάρχη Ιωακείμ Γ’ μητροπολίτης Δράμας (1902 – 1910 μ.Χ.). Οι αγώνες του εναντίον της βουλγαρικής προπαγάνδας και για την τόνωση του εθνικού φρονήματος ενόχλησαν την Υψηλή Πύλη, η οποία αξίωσε από το Πατριαρχείο την άμεση ανάκληση του (1907 μ.Χ.). Αποχωρίστηκε με πικρία το ποίμνιό του και αποσύρθηκε στην Τριγλία με την ελπίδα της επιστροφής στην μητρόπολη Δράμας, η οποία κατέστη δυνατή το 1908 μ.Χ. με την ψήφιση του νέου τουρκικού συντάγματος. Η ενθουσιώδης υποδοχή που του επιφύλαξε ο λαός της Δράμας συνδέθηκε με την έξαρση του εθνικού αγώνα, γι’ αυτό και χαρακτηρίστηκε από την Υψηλή Πύλη επικίνδυνος για την δημόσια τάξη. Ανακλήθηκε εκ νέου από την μητρόπολη Δράμας (20 Ιανουαρίου 1909 μ.Χ.) και αποσύρθηκε πάλι στην Τριγλία μέχρι την μετάθεση του στην μητρόπολη Σμύρνης (11 Μαρτίου 1910 μ.Χ.).

Στην Μητρόπολη Σμύρνης συνέχισε τους εθνικούς του αγώνες, οργάνωσε δε πάνδημο συλλαλητήριο για να καταγγείλει τις βιαιότητες των Βουλγάρων στην Μακεδονία εναντίον των Ελλήνων, την υποστήριξη των τουρκικών αρχών προς την βουλγαρική προπαγάνδα και τις γενικότερες καταπιέσεις της Υψηλής Πύλης εναντίον του Ελληνισμού του Οθωμανικού κράτους. Οι τουρκικές αρχές της περιοχής θορυβήθηκαν και πέτυχαν την απομάκρυνση του από την μητρόπολη Σμύρνης (1914 μ.Χ.), στην οποία επέστρεψε μετά την ανακωχή του Μούνδρου (1918 μ.Χ.). Κατά την περίοδο της ελληνικής διοίκησης της Σμύρνης (1919 – 1922 μ.Χ.), λειτουργούσε ως αναμφισβήτητος εθνάρχης του μικρασιάτικου Ελληνισμού και ως ο εμπνευσμένος ηγέτης της «Μικρασιατικής Άμυνας» για την δημιουργία αυτόνομου κράτους σε περίπτωση ήττας του ελληνικού στρατού. Η κατάρρευση όμως του μικρασιάτικου μετώπου (Αύγουστος 1922 μ.Χ.) απογοήτευσε τον μεγαλόπνοο μητροπολίτη, ο όποιος αποδοκίμασε τα σχέδια των Μεγάλων Δυνάμεων για την απομάκρυνση του ελληνικού στοιχείου από την Μικρά Ασία. Η εισβολή των Τούρκων στην Σμύρνη υπήρξε η δοκιμασία των εθνικών του οραμάτων. Αρνήθηκε να εγκαταλείψει τον λαό του, παρά την πίεση των προξένων της Αγγλίας και της Γαλλίας. Στις 27 Αυγούστου 1922 μ.Χ. συνελήφθη από τον Τούρκο φρούραρχο της πόλης Νουρεντίν πασά, μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας στο ναό της Αγίας Φωτεινής, και παραδόθηκε στον εξαγριωμένο τουρκικό όχλο. Έπειτα από φρικτά βασανιστήρια βρήκε μαρτυρικό θάνατο. Ο εκφραστής των εθνικών πόθων κατέστη πλέον το σύμβολο των τραγικών πεπραγμένων του Γένους. Το δίτομο έργο του Περί Εκκλησίας, τα άρθρα του στα περιοδικά Εκκλησιαστική Αλήθεια και Ιερός Πολύκαρπος και η όλη κηρυκτική του δράση αναδεικνύουν την υπέροχη πνευματική μορφή του εθνομάρτυρα Ιεράρχη.

Στο μαρτύριο του μητροπολίτη παρευρέθηκαν και οι 20 Γάλλοι ναύτες, την αντίδραση των οποίων περιέγραψε ο Γάλλος συγγραφέας Ρενέ Πουώ.

Μία γαλλική περίπολος από είκοσι άνδρες, τους οποίους συνόδευα μαζί μ’ έναν άλλο πολιτοφύλακα, κατευθύνθηκε αμέσως στη Μητρόπολη, με σκοπό να πεισθεί ο μητροπολίτης να έλθει και να παραμείνει στην εκκλησία της Sacre-Coeur ή στο Γαλλικό Προξενείο. Ο μητροπολίτης Χρυσόστομος δεν δέχθηκε, λέγοντας ότι σαν καλός ποιμένας είχε χρέος να μείνει κοντά στο ποίμνιό του. Όταν η περίπολος έβγαινε από τη Μητρόπολη, ένα αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν ένας Τούρκος αξιωματικός και δύο στρατιώτες, με τις λόγχες πάνω στα όπλα, σταμάτησε μπροστά από το μητροπολιτικό κτίριο. Ο αξιωματικός ανέβηκε επάνω και διέταξε τον μητροπολίτη να τον ακολουθήσει στον Νουρεντίν πασά, τον στρατιωτικό διοικητή. Βλέποντας ότι απάγεται ο μητροπολίτης, είπα στους άνδρες της περιπόλου να πάρουμε από πίσω το αυτοκίνητο. Φθάσαμε μπροστά στον Μεγάλο Στρατώνα, όπου βρισκόταν ο στρατιωτικός διοικητής, ο στρατηγός Νουρεντίν. Ο αξιωματικός που συνόδευε τον Χρυσόστομο, τον οδήγησε μπροστά στον Νουρεντίν. Σε δέκα λεπτά, και ενώ ο Χρυσόστομος κατέβαινε, βγήκε στο μπαλκόνι του κτιρίου ο Νουρεντίν πασάς, ο οποίος απευθύνθηκε στους χίλους με χίλιους πεντακόσιους μουσουλμάνους, άνδρες και γυναίκες, που βρίσκονταν στην πλατεία· τους είπε ότι τους παραδίδει, τον μητροπολίτη, προσθέτοντας χαρακτηριστικά τις φράσεις: «Αν σας έκανε καλό, να του το ανταποδώσετε· αν σας έκανε κακό, να του κάνετε και εσείς κακό!»

Ο όχλος άρπαξε χωρίς χρονοτριβή τον μητροπολίτη και τον οδήγησε πιο πέρα, μπροστά στο κομμωτήριο του Ismail, ενός Ιταλού προστατευόμενου· εκεί σταμάτησαν και τον έντυσαν με μία άσπρη μπλούζα που πήραν από τον κομμωτή· άρχισαν αμέσως να τον χτυπούν λυσσασμένα με γροθιές και με ξύλα, και να τον φτύνουν στο πρόσωπο· του τρύπησαν με μαχαιριές το σώμα· του ξερίζωσαν τη γενειάδα· του έβγαλαν τα μάτια· του έκοψαν τη μύτη και τα αυτιά.» Πρέπει να σημειώσουμε, ότι η γαλλική περίπολος παρακολουθούσε τα γεγονότα μέχρι τη σκηνή που περιγράψαμε. Οι άνδρες που την αποτελούσαν (επρόκειτο για ναύτες), είχαν βγει έξω απ’ τα ρούχα τους, έτρεμαν χωρίς υπερβολή από την αγανάκτηση και ήθελαν να επέμβουν. Ο επικεφαλής, όμως, αξιωματικός, με το περίστροφο στο χέρι ακολουθούσε τις διαταγές που τους είχαν δοθεί και τους εμπόδισε να κάνουν οποιαδήποτε κίνηση. Στη συνέχεια, δεν είδαμε πια το μητροπολίτη, που τον αποτελείωσαν σε μικρή απόσταση πιο πέρα». (Rene Puaux, «Ο θάνατος της Σμύρνης», Αθήνα 1992, σσ. 57-58).

Πηγή: greekteachers.gr – Επιμέλεια: Νίκος Π. Κυριαζής