Τρίτη 31 Ιουλίου 2018

ΤΑ "ΙΟΥΛΙΑΝΑ" ΤΟΥ 1920 ΚΑΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ!

Διπλωμάτης, πολιτικός και συγγραφέας. Aνάλωσε τη ζωή του στην προάσπιση των εθνικών υποθέσεων, μέχρις ότου πέσει και ο ίδιος θύμα του Εθνικού Διχασμού το 1920. Μαζί με τους φίλους του Περικλή Γιαννόπουλο και Αθανάσιο Σουλιώτη - Νικολαΐδη, υπήρξε ένας από τους κύριους εκπροσώπους του ελληνικού ρομαντικού εθνικισμού των αρχών του 20ου αιώνα.
Με καταγωγή από το Βογατσικό της Καστοριάς, ο Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Σεπτεμβρίου του 1878. Ήταν ο πέμπτος γιος του δικαστικού και μετέπειτα πρωθυπουργού Στέφανου Δραγούμη και της Ελισάβετ Κοντογιαννάκη. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1897 κατατάχτηκε εθελοντής στον άτυχο για τα ελληνικά όπλα ελληνοτουρκικό πόλεμο.
Το 1899 εισήλθε στο διπλωματικό σώμα και το 1902 τοποθετήθηκε ως υποπρόξενος στο Γενικό Προξενείο του Μοναστηρίου. Από τη θέση αυτή και με τη συνεργασία του πατέρα του και του γαμπρού του Παύλου Μελά εργάστηκε επίμονα για την οργάνωση των ορθοδόξων κοινοτήτων της Μακεδονίας κατά των Βούλγαρων σχισματικών, γνωστών και ως κομιτατζήδων.
Τα επόμενα χρόνια υπηρέτησε ως πρόξενος στις Σέρρες (1903), στον Πύργο Βουλγαρίας, στη Φιλιππούπολη (1904), στην Αλεξανδρούπολη (τότε Δεδέαγατς) και στην Αλεξάνδρεια, όπου γνώρισε τους δύο έρωτες της ζωής του: την Πηνελόπη Δέλτα και τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Το 1907 τοποθετήθηκε στο προξενείο της Κωνσταντινούπολης με τον βαθμό του γραμματέα. Η παραμονή του εκεί συνέπεσε με την Επανάσταση των Νεοτούρκων.
Οι επαγγελίες των επαναστατών «περί ισοπολιτείας των διαφόρων εθνοτήτων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία» φάνηκαν να δικαιώνουν ορισμένες απόψεις του, που θεωρούσαν ότι η λύση του ελληνικού ζητήματος θα μπορούσε να αναζητηθεί όχι με την ενσωμάτωση των αλύτρωτων πατρίδων στο Ελληνικό Κράτος, αλλά με τη «δημιουργία των συνθηκών που θα επέτρεπαν την ελεύθερη οικονομική, πολιτική και πολιτισμική ανάπτυξη των Ελλήνων στην ανατολική τους κοιτίδα». Ο Δραγούμης πίστευε στην ελληνοτουρκική συνεννόηση και φοβόταν τον από βορρά σλαβικό κίνδυνο.
Ο Ίων Δραγούμης (κάτω δεξιά) με την επίσημη στολή των Ελλήνων διπλωματών

Από το 1909 υπηρέτησε διαδοχικά στις πρεσβείες της Ρώμης και Λονδίνου, αναμίχθηκε στο Επαναστατικό Κίνημα του Γουδή (1909), ενώ το 1911 οργάνωσε στην Πάτμο συνέδριο για την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων υπηρέτησε στο επιτελείο του Αρχιστρατήγου Διαδόχου Κωνσταντίνου και τον Οκτώβριο του 1912 διαπραγματεύτηκε με τους Τούρκους την παράδοση της Θεσσαλονίκης.
Στη συνέχεια διορίσθηκε διαδοχικά επιτετραμμένος στις πρεσβείες της Πετρούπολης, της Βιέννης, του Βερολίνου και το 1914 πρεσβευτής στην Πετρούπολη. Οι συχνές μεταθέσεις όλα αυτά τα χρόνια οφείλονταν στην άκαμπτη στάση του στα ευαίσθητα εθνικά θέματα και στις απρόβλεπτες πρωτοβουλίες που ανέπτυσσε.
Τον Μάιο του 1915 παραιτήθηκε από τη διπλωματική υπηρεσία για να πολιτευθεί. Πήρε μέρος στις εκλογές της 31ης Μαΐου και εκλέχθηκε ανεξάρτητος βουλευτής Φλώρινας. Υποστηρικτής αρχικά του Ελευθέριου Βενιζέλου ήλθε σε ρήξη μαζί του, καθώς διέκρινε σημάδια αυταρχισμού και εθνικής υποτέλειας στην πολιτική του. Ο αντιβενιζελισμός του Δραγούμη δεν προερχόταν από κάποια τυφλή πίστη στη Μοναρχία, αλλά αντίθετα από την πίστη στην εθνική αυτοδιάθεση. Τον Ιανουάριο του 1916 εξέδωσε το περιοδικό Πολιτική Επιθεώρησις, που συμμεριζόταν τις επιλογές της αντιβενιζελικής παράταξης.
Μετά την επιτυχία του βενιζελικού κινήματος το 1917 εξορίσθηκε με άλλους αντιβενιζελικούς πολιτικούς στην Κορσική, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου (1918). Επανήλθε στην Ελλάδα για να εξοριστεί αυτή τη φορά στη Σκόπελο. Απελευθερώθηκε στα τέλη του 1919 και ανέπτυξε δράση υπέρ της «Ηνωμένης Αντιπολιτεύσεως», η οποία συσπείρωνε τους αντιβενιζελικούς. Ο Ίων Δραγούμης ήταν ένας από τους ηγέτες της, καθώς ξεχώριζε τόσο για τις πολιτικές και διπλωματικές του ικανότητες, όσο και για την πνευματικότητα και την αγνή φιλοπατρία του.
Την επομένη της απόπειρας δολοφονίας του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Παρίσι (30 Ιουλίου 1920), ο Ίων Δραγούμης δολοφονήθηκε από βενιζελικούς αξιωματικούς στη διασταύρωση των οδών Βασιλίσσης Σοφίας (τότε Κηφισίας) και Παπαδιαμαντοπούλου. Η άσκοπη και άδικη δολοφονία του συγκίνησε το Πανελλήνιο και τον πολιτικό κόσμο. Ο Κωστής Παλαμάς από τις στήλες της Καθημερινής του αφιέρωσε τη Νεκρική Ωδή:
Λευκή ας βαλθεί όπου έπεσες, Κολώνα
(Πώς έπεσες, γραφή να μη το λέη)
Λευκή με της Πατρίδας την εικόνα
Μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίη,
Βουβή, μαρμαρωμένη να σε κλαίη!
Το συγγραφικό του έργο, αποτελούμενο από πολιτικές μελέτες, άρθρα κοινωνικού προβληματισμού και λογοτεχνήματα, συντονίζεται με την εθνική και πολιτική του δράση. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες του δημοτικισμού στην Ελλάδα και συχνά υπέγραφε με το ψευδώνυμο Ίδας. Το πολιτικό του μανιφέστο εμπεριέχεται στο κείμενα Ελληνικός Πολιτισμός (1914) και Μονοπάτι, στο οποίο αναλύει τους σκοπούς της ύπαρξης του ελληνικού έθνους και το περιεχόμενο της εθνικής ιδεολογίας. Ο Ίων Δραγούμης πίστευε βαθιά στην κοινοτική ιδέα και όχι στην αυταπάτη της δημοκρατίας, που μας «σαπίζει», όπως έλεγε.

Ρήσεις Δραγούμη
«Θέλω να είμαι ωραίο δείγμα Έλληνος. Να σκοπός μιας ζωής!»
«Να ξέρετε πως αν σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει… Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε…»
«Δεν ξέρω αν είμαστε καθαροί απόγονοι των αρχαίων. Είτε καθαροί, είτε κι ανακατωμένοι, μιλούμε όμως γλώσσα ελληνική».
«Ξεσκέπασε τη δημοτική παράδοση και πρόσωπο με πρόσωπο θα αντικρίσεις γυμνή την ψυχή σου».
«Εκείνο που με συνδέει μ' έναν τόπο δεν είναι το καλοκαίρι, είναι ο χειμώνας, και με τους ανθρώπους, οι λύπες της αγάπης».
«Η φρονιμάδα είναι τυφλή. Η τρέλα έχει μάτια και βλέπει».

Επιλεγμένη Εργογραφία
«10 άρθρα στο ΝΟΥΜΑ» («Ρηγόπουλος»)
«Ελληνικός Πολιτισμός» («Ευθύνη»)
«Μονοπάτι» («Νέα Θέσις»)
«Σαμοθράκη» («Ρηγόπουλος»)
«Μαρτύρων και ηρώων αίμα» («Ρηγόπουλος»)
«Πολιτικά Κείμενα» («Δωδώνη»)
«Φύλλα Ημερολογίου 1895 - 1920» («Ερμής»)

Τρίτη 24 Ιουλίου 2018

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ-

ΠΡΩΤΟ  ΜΕΡΟΣ . -

ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ .- ΦΩΤΙΕΣ ΙΟΥΛΙΟΣ 2018


Φοβοι για πανω από 40 νεκρούς ίσως και περισσότερους
Τα νοσοκομεία δεν δίνουν αριθμό νεκρών γιατι οι σωροί δεν μεταφέρονται πλέον στα νοσοκομεία γιατί δεν επαρκούν οι ψυκτικοί θαλαμοι..

 ΚΑΜΟΙΑ  ΟΡΓΑΝΩΣΗ .-  ΟΛΑ  ΣΤΟ   <  ΠΟΔΙ >.
Ποιος δεν ενημερωσε εγκαιρα τους ελληνες πολιτες ; Ποιο προσπαθησαν στις πρωτες ωρες να δημιουργησουν ενα κλιμα καθησυχασμου;
Γιατι η χωρα ειναι απροστατευτη μπροστα σε επιθεσεις τριτων ;
Γιατι το κρατος γονατιζει με την επιθεση δεκα εμπρηστων…ειναι δεν ειναι πρακτορες ;
Τι ξυνει η Ευπ;
Ποσες δυναμεις εσπευσαν την πρωτη ωρα ;
Ποτε ενημερωθηκε ο στρατος ;
Ποιοι ολιγωρησαν;
ΣΕ ενα ξαφνικο πολεμο θα ακουσουμε δικαιολογιες οταν χασουμε την χωρα;
Ποιοι ειναι οι υπευθηνοι της καταστροφης ;
Ειναι εικονα χωρας αυτη; την στιγμη που τα βαλκανια βραζουν;
Η εξωτερικη μας πολιτικη φερει ευθηνη σε αυτη την καταστροφη ;
Μην σταματησεις να ρωτας , μην ξεχασεις , Ενός κακού μύρια έπονται …αν δεν ειναι ικανοι να προστατεψουν την χωρα αυτη την ιστορικη στιγμη να φυγουν αμεσως …

ΔΥΣΤΥΧΩΣ
Άλλοι 26 νεκροί βρέθηκαν σε ταβέρνα στην Αργυρή Ακτή ανεβάζοντας τον αριθμό των νεκρών στους 50. Φρίκη δίχως τέλος και ακόμα η ημέρα είναι μακριά.
Ο αριθμός μπορεί να αυξηθεί καθώς αυτή ήταν η πρώτη καταμέτρηση.

  
Ο  ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΕΚΦΡΑΖΕΙ  ΤΑ  ΘΕΡΜΑ  ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ  
ΣΤΟΥΣ  ΠΑΘΟΝΤΑΣ  ΚΑΙ  ΤΟΥΣ  ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ  ΤΩΝ  
ΝΕΚΡΩΝ  ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ  ΜΑΣ.





http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/mati8-768x576.jpg






Σάββατο 21 Ιουλίου 2018

ΝΕΟΚΛΗΣ ΚΑΖΑΖΗΣ ΕΝΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΙΔΕΑΣ

 
 
 
Η οικονομιστική εποχή μας καταδεικνύει όσο ποτέ άλλοτε την σύγχρονη τραγωδία του Ελληνισμού, την έλλειψη πνευματικών ανθρώπων. Αυτών που θα ζυμώσουν τις ιδέες με την κοινωνία, που θα αφυπνίσουν, θα εγείρουν συνειδήσεις, θα δώσουν ιδεώδη και όραμα σε μια κοινωνία η οποία με μαθηματική ακρίβεια οδεύει στην απόλυτη καταστροφή της.

Κατά παράδοξο τρόπο η ελληνική ιστορία φαντάζει να κάνει έναν κύκλο. Συνθήκες και γεγονότα επανεμφανίζονται και επαναλαμβάνονται, δείχνοντας το αναλλοίωτο της ιστορικής διαδρομής, αλλά και την τραγική μοίρα του Ελληνισμού που δυστυχώς ακόμη δεν κατάφερε να ξεφύγει από τα δεσμά του πολιτικάντικου μικροελλαδισμού. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στις πρώτες δεκαετίες ζωής του νεοελληνικού κρατιδίου.

Τα δείνα που γνώρισε ο Ελληνισμός από την ξενοκρατία και την κομματοκρατία από το 1844 έως την αρχή του 20ου αιώνος είναι μεγάλα, και εν πολλοίς ακόμη χαρακτηριστικά στην πολιτική ζωή. Η Ελλάς τότε, απομονωμένη διεθνώς, ανίκανη να υποστηρίξει τα εθνικά της δίκαια, με ένα πολιτικό σύστημα διεφθαρμένο, ανίκανο, πατριδοκάπηλο και ξενόδουλο, με μια κοινωνία «ψωροκώσταινα».

Μέσα στις συνθήκες αυτές αναδεικνύεται και δρα ένας μεγάλος Έλληνας φωτοδότης, ο Νεοκλής Καζάζης, ο οποίος αντιλαμβανόμενος της ανικανότητα του πολιτικού συστήματος, και εμπνεόμενος από την Μεγάλη Ιδέα, θα σηματοδοτήσει με τις ιδέες του την μετέπειτα πνευματική ανόρθωση του Νέου Ελληνισμού.…

Ο Καζάζης και η εποχή του
Γεννημένος στην Λέσβο το 1849, σπούδασε νομικά στην Αθήνα και το 1870 αναγορεύθηκε διδάκτορα της Νομικής Σχολής. Μετά έξι χρόνια μεταπτυχιακών σπουδών στην Γερμανία και την Γαλλία, όπου και ζυμώθηκε με τις εθνικές ιδέες του ευρωπαϊκού εθνικισμού, επέστρεψε στην Ελλάδα και εργάσθηκε ως κρατικός λειτουργός και καθηγητής φιλοσοφίας του δικαίου και πολιτικής οικονομίας στην Αθήνα. Χαρακτηριστικό είναι πως το 1902 εξελέγη πρύτανις του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ το 1910 εγκατέλειψε την ακαδημαϊκή του καριέρα για να αφοσιωθεί στον πολιτικό αγώνα.

Προσωπικότητα ισχυρή και πνευματώδης, ο Καζάζης γρήγορα αντιλαμβάνεται το πολιτικό και εθνικό αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί το θνησιγενές ελληνικό κρατίδιο. Μέσα σε ένα κλίμα άκρατου πολιτικαντισμού και ξενοδουλείας στον πολιτικό στίβο και φτώχειας, ανέχειας και αναλφαβητισμού στο μεγάλο μέρος της κοινωνίας, ο Καζάζης δεν αργεί για να καταλάβει πως αυτή η κατάσταση αυτή δεν μπορεί παρά να οδηγήσει στην εθνική καταστροφή. Πράγματι είναι χαρακτηριστικό πως ο Καζάζης δικαιώθηκε στις βασικές του προβλέψεις. Την εθνική καταστροφή του 1897 την επανάσταση του Στρατού εναντίον το πολιτικών το 1909, και τους Βαλκανικούς Πολέμους.

Ο Καζάζης μπορεί να τοποθετηθεί στην έναρξη ενός πνευματικού κινήματος εθνικής αφύπνισης το οποίο εκφράστηκε κυρίως μετά την τραγωδία του 1897. Πρόδρομος του κινήματος αυτού ο Καζάζης εκφράζει ένα πρωτοποριακό για την εποχή του σύστημα ιδεών το οποίο στηρίζεται αφ’ ενός μεν στην ανάγκη θεμελίωσης της Μεγάλης Ιδέας ως βασικού και αναγκαίου ιδεώδους του ελληνικού κράτους, και αφ’ εταίρου δε στην απόρριψη του κοινοβουλευτικού συστήματος ως θεσμού επίκτητου για την ελληνική πολιτική, και διεφθαρμένου λόγω της ψηφοθηρίας και της ξενοδουλείας των κοινοβουλευτικών πολιτικών. Επιπλέον είναι χαρακτηριστικό πως υπήρξε μεν ένας πρωτοπόρος νεοέλληνας ιδεαλιστής, αλλά τις ιδέες του δεν τις εξήντλησε σε έναν ακαδημαϊκού τύπου αγώνα. Πολιτεύτηκε ενεργά στον πολιτικό βίο, αλλά ηγήθηκε και της Εταιρείας «Ελληνισμός» μετέχοντας στην πνευματική αφύπνιση, αγωνιστική συλλογικότητα των επιφανών Ελλήνων της εποχής.…

Εταιρεία «Ελληνισμός»
Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνος παρατηρείται στους αστικούς αθηναϊκούς κυρίως κύκλους η οργάνωση διαφόρων «εταιρειών», συλλόγων δηλαδή εθνικής προσπάθειας. Βασικά τους στελέχη ήταν κυρίως οι αξιωματικοί (Εθνική Εταιρεία), άνθρωποι του πνεύματος και των γραμμάτων, και οικονομικοί παράγοντες. Η εταιρεία «Ελληνισμός» ήταν ουσιαστικά μια εθνικιστική οργάνωση, η οποία προσπάθησε να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική και εθνική ζωή. Συστάθηκε το 1892 με πρόεδρο τον καθηγητή Γ. Κρέμο και από το 1894 ο Καζάζης αναλαμβάνει πρόεδρος και αρχίζει έντονη δράση, τόσο στον ελλαδικό χώρο όσο και στον αλύτρωτο ελληνισμό και στην ομογένεια της Ευρώπης.

Η οργάνωση εξέδιδε την εφημερίδα και το περιοδικό «Ελληνισμός», τα οποία μάλιστα κατά καιρούς κυκλοφορούσαν και στην αγγλική, γερμανική και γαλλική γλώσσα. Η ιδεολογική προσφορά της εταιρείας, υπό την ηγετική καθοδήγηση του Καζάζη, ήταν μεγάλη και πρωτόγνωρη. Θεμελίωσε τους δυο άξονες των ιδεών και της δράσης της αφ’ ενός μεν στην Μεγάλη Ιδέα ως εθνικού πεπρωμένου, αφ’ ετέρου δε στον αντικοινοβουλευτισμό ως πολιτική θέση. Ο «Ελληνισμός» έθετε ως βάση της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής την ενίσχυση του Στρατού για την απελευθέρωση των υπόδουλων εδαφών. Η Εταιρεία είχε στενές σχέσεις με τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο αλλά και με εργατικές και συντεχνιακές οργανώσεις στην Αθήνα.

Ο Καζάζης μέσω του «Ελληνισμού» παρουσίασε μέσα από τα άρθρα, τα βιβλία, τις διαλέξεις αλλά και το πρόγραμμα της οργάνωσης ένα ολοκληρωμένο ιδεολογικό σύστημα, αλλά και επιπλέον ένα θεμελιωμένο πολιτικό και κρατικό σύστημα με θέσεις για όλους τους τομείς της δημοσίας ζωής. Στην συνέχεια θα εστιάσουμε στους ιδεολογικούς άξονες της οργάνωσης, την Μεγάλη Ιδέα και τον αντικοινοβουλευτισμό

Ελληνισμός και Μεγάλη Ιδέα
Για πρώτη φόρα στην νεοελληνική ιστορία η εθνικιστική κοσμοθεωρία εκφράζεται συστηματικά μέσω του Καζάζη, όχι μόνον όσον αφορά τον Ελληνικό Εθνικισμό, αλλά και παρουσιάζοντας δομικές θέσεις οι οποίες θα καταστούν στο μέλλον βασικοί άξονες των εθνικιστικών επαναστάσεων της δυτικής και κεντρικής Ευρώπης. Έθνος, Φυλή, Κράτος, ζωτικός χώρος, αντικοινοβουλευτισμός.

Γράφει χαρακτηριστικά «Η ελληνική φυλή διαφυλάττει άπαντα σχεδόν τα χαρακτηριστικά της φυλής των κλασσικών χρόνων» και συνεχίζει «υφίστανται αναλλοίωτα και αδιάφθορα τα συστατικά του αίματος των ανδρών εκείνων». Ο εθνικισμός του Καζάζη συνεπώς ξεκινά από την βασική προϋπόθεση της εθνικιστικής ιδεολογίας που δεν είναι άλλη από την φυλετική συνέχεια.

Όπως γράφει ο Γ. Κόκκινος, για τον Καζάζη ο Εθνικισμός βασίζεται στην φυσική και οργανική σχέση που συνδέει το άτομο προς τα όμοια και συγγενή αυτώ όντα κατά τρόπον ώστε το άτομο να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως στοιχειακή μονάδα ενός ενιαίου οργανισμού, ταγμένη για να υπηρετεί την αέναη αναπαραγωγή του συνόλου. Καθίσταται σαφές συνεπώς πως ο Εθνισμός του Καζάζη βασίζεται επιπλέον και στην κοινωνική συνοχή, σε μια κοινωνική και λαϊκή βάση όπου το σύνολο εθνικό σύνολο υπερβαίνει το άτομο. Λαϊκός εθνικισμός σε αντίθεση με τον κοινοβουλευτικό ατομικισμό όπως εκείνος αναπτύχτηκε στον αγγλοσαξονικό κόσμο. Επιπλέον για τον Καζάζη η ενότητα του Έθνους πρέπει να έχει πνευματικό, ηθικό και μεταφυσικό περιεχόμενο, ενώ εξειδικεύει όσον αφορά την ενότητα του λαού η οποία επιτυγχάνεται δια μέσω της πολιτικής ισχύος.

Είναι χαρακτηριστικό πως στον αξιακό εθνικισμό του Καζάζη θεμελιώδη θέση κατέχει η δύναμη του κράτους ως οργανικής οντότητας, κάτι το οποίο συναντάμε στην νεότερη ιστορία πρώτα στον Καποδίστρια. Έτσι λοιπόν το κράτος αποτελεί το κέντρο της εθνικής ζωής την ίδια την συνείδηση του έθνους, την συλλογική ταυτότητα και την πολιτική ισχύ. Η θεωρεία του κρατισμού η οποία είναι κεντρικός άξονας στα εθνικιστικά καθεστώτα της Ευρώπης του Μεσοπόλεμου εκφράζεται στον Καζάζη υπό την έννοια πως η βιολογική, ιστορική και πολιτισμική ταυτότητα τους έθνους μένει αδρανής αν δεν μετατρέπεται σε κρατική υπόσταση και πολιτική δύναμη....

Η θεωρία του ζωτικού χώρου, κυρίαρχη και αυτή όπως η φυλετική συνέχεια και ο κρατισμός στα εθνικά καθεστώτα του Μεσοπολέμου, εκφράζεται στις ιδέες του Καζάζη μέσω της Μεγάλης Ιδέας. Γράφει χαρακτηριστικά ο Γ. Κόκκινος «ο Καζάζης συγκροτεί τον αλυτρωτισμό (sic) του στην βάση της ταξινόμησης του Ελληνισμού σε τρεις επιμέρους κατηγορίες που αρθρώνονται μεταξύ τους σε ένα σύστημα επάλληλων και ομόκεντρων κύκλων» Έτσι λοιπόν ο Ελληνισμός του ελευθέρου κράτους αποτελεί τον κεντρικότερο και μικρότερο κύκλο, ο αλύτρωτος Ελληνισμός της Μικράς Ασίας, των Βαλκανίων, του Αιγαίου, της Κρήτης και της Κύπρου αποτελούν τον μεσαίο κύκλο ως υπόδουλοι Έλληνες, και ο τρίτος και ευρύτερος κύκλος περιλαμβάνει τους Έλληνες της διασποράς.

Η δράση του Καζάζη για την διάδοση της Μεγάλης Ιδέας ιδίως μετά το 1880, έρχεται σε μια εποχή κατά την οποία τόσο το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, όσο και ο λαός βρίσκονται σε αδράνεια για το εθνικό αυτό ζήτημα. Ξεκινά μια διεθνή εκστρατεία ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης, με διαλέξεις, άρθρα συγγραφή βιβλίων, υπερασπιζόμενος τα ελληνικά δίκαια των αλυτρώτων Ελλήνων. Ειδικά σε μια εποχή που η βουλγαρική προπαγάνδα στην Μακεδονία αρχίζει να λαμβάνει διαστάσεις πογκρόμ, ο Καζάζης αναδεικνύει το Μακεδονικό ως θεμελιώδη άξονα της Μεγάλης Ιδέας, θεωρώντας την Μακεδονία ως εφαλτήριο για την ελληνική εξάπλωση και απελευθέρωση της Μικράς Ασίας. Για τον Καζάζη η εξωτερική πολιτική οφείλει να βασίζεται τόσο στην οικονομική και πολιτισμική διείσδυση του Ελληνισμού στα Βαλκάνια, και στην διπλωματία, όσο και στην εδραίωση της πολιτικής «πυρός και σιδήρου» δηλαδή της στρατιωτικής ισχύος του κράτους.…

Κριτική στον Κοινοβουλευτισμό
Ο «Ελληνισμός» μέσα από τα άρθρα του Καζάζη παρουσίασε για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της χώρας ένα ολοκληρωμένο σύστημα πολιτικής αντίθεσης προς τον κοινοβουλευτισμό. Μάλιστα είναι η πρώτη συλλογική (με την μορφή εταιρείας) αντίδραση, αν εξαιρέσουμε τον Εθνικό Κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια, ο οποίος υπήρξε δηλωμένος εχθρός της δημοκρατίας.

Για τον Καζάζη το κοινοβουλευτικό καθεστώς αποτελούσε την πηγή όλων των προβλημάτων του κράτους, λόγω της διαφθοράς στους δημοσίους λειτουργούς, της ανικανότητα των βουλευτών, της εξάρτηση των κομμάτων από το κεφάλαιο και τους ξένους παράγοντες, και της ονοματοκρατίας η οποία διχάζει τον λαό.

Επηρεασμένος από τον Fichte και τα πορίσματα της ιστορικής Σχόλης του Δικαίου, ο Καζάζης ουσιαστικά αμφισβητεί τον αυτοφυή χαρακτήρα του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος στην Ελλάδα, θεωρώντας το ως παρείσακτο και ξένο ως προς την ιστορική, πολιτική, και πολιτιστική εξέλιξη του ελληνικού λαού. Ο κοινοβουλευτισμός εξυπηρετεί κατά τον Καζάζη τους μηχανισμούς πολιτικής κυριαρχίας του κεφαλαίου και της πολιτικής ολιγαρχίας, και συντελεί στην αλλοτρίωση και τον φενακισμό της εκλογικής μάζας. Επιπλέον προβλέπει πως η δημοκρατική εξαχρείωση φέρνει όλο και πλησιεστέρα τον κομμουνιστικό κίνδυνο, θέση την οποία συναντούμε αργότερα και στον Ι. Μέταξα. Λέγει χαρακτηριστικά ο Καζάζης «Ο κοινοβουλευτισμός εχρεωκόπησεν αυτός εξ αυτού, αλλά μετ’ αυτού εχρεωκόοπησεν και το ελληνικόν κράτος».

Αντίθετα ο «Ελληνισμός» πρότεινε την συνταγματική μεταβολή, κατά την οποία την θέση του κοινοβουλευτικού κράτους θα λάβει το εθνικό συγκεντρωτικό κράτος. Ο Καζάζης εκφράζει την θεωρεία περί των εκλεκτών (elite) οι οποίο αποτελούν την φυσική ηγεσία ενός λαού και έχουν χρέος να ηγούνται προς όφελος του λαού και του κράτους. Μέσω της εκλεκτής μειοψηφίας αναδεικνύεται ο Αρχηγός, η ισχυρή προσωπικότητα η οποία ηγείται του κράτους.

Αποτίμηση
Η αξία του έργου του Καζάζη έγκειται πως είναι ο πρώτος που παρουσιάζει με συστηματικό τρόπο στην νεοελληνική ιστορία ένα ολοκληρωμένο σύστημα της εθνικιστικής ιδεολογίας, βασιζόμενος μάλιστα στην ιστορική παράδοση του ελληνικού έθνους, αλλά και ταυτότητας των αλυτρώτων Ελλήνων δίνοντας έτσι το σημειολογία των «σκλάβων αδελφών». Επιπλέον πολλές από τις ιδέες του τις συναντούμε στην ιδεολογικοί έκρηξη του Μεσοπολέμου στην Ευρώπη, στις εκατοντάδες μεσοπολεμικές εθνικιστικές οργάνωσης της Ελλάδας, και σαφώς στην ιδεολογική έκφραση του Ι. Μεταξά. Ο Καζάζης αν και για πολλούς άγνωστος, υπήρξε αναμφίβολα ένας πρωτοπόρος απόστολος της εθνικής ιδέας..

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2018

Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ ΣΤΟΝ ΦΕΝΕΟ

Στις 15.07.2018 Η Λαίκη Κίνηση Πολιτών Αττικής με εκπροσώπους των τομέων Κιάτου, Σαλαμίνας, Ξυλοκάστρου και μέλη του κινήματος ΕΜΕΙΣ, απέτισε φόρο τιμής στους Έλληνες σφαγέντες απο τους κομμουνιστές, στο βάραθρον  του Φενεού Κορινθίας.

 ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΙΑ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΦΕΝΕΟΥ
ΑΙΩΝΕΙΑ ΤΟΥΣ   ΚΑΙ  ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ  Η ΜΝΗΜΗ .
                               ΑΘΑΝΑΤΟΙ


Κυριακή 15 Ιουλίου 2018

"ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ"

Ο Λοχαγός καλεσμένος στην εκπομπή "ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ" του Βασίλη Στίγκα.

Κύπρος 44 χρόνια από το πραξικόπημα .

Κύπρος 44 χρόνια από το πραξικόπημα .




Σαν σήμερα 15 Ιουλίου 1974. Η μεγάλη προδοcia.
Από τις 8 το πρωί, άρματα της Ε.Φ. από το στρατόπεδο Κοκκινοτριμιθιάς και από το στρατόπεδο του «Λοχαγού Καποτά» στην Παλουριώτισσα βγήκαν στους δρόμους και κατευθύνθηκαν προς το Προεδρικό για να εξουδετερώσουν τις αστυνομικές δυνάμεις του Μακαρίου.
Παράλληλα, 300 άνδρες των στρατιωτικών σωμάτων και καταδρομείς της 31ης  και 33ης Μονάδας Καταδρομών επιτέθηκαν με όπλα κατά του Μακαρίου και της φρουράς του. Παράλληλα, κατά του Μακαρίου επιτέθηκαν 2 Τάγματα Πεζικού από την Κερύνεια και 2 Λόχοι της ΕΛΔΥΚ.
Ηγετικές μορφές στο Πραξικόπημα και στις πρώτες επιθέσεις κατά του Προεδρικού ήταν ο Αντισυνταγματάρχης Λαμπρινός  και ο Επίλαρχος Κορκοντζέλος των Τεθωρακισμένων αλλά και ο Ταγματάρχης Δαμασκηνός των Καταδρομέων.  
Υπεύθυνος για την κατάληψη του Προεδρικού Μεγάρου ήταν ο έχων την Διοίκηση Δυνάμεων Καταδρομών Κύπρου, συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Κομπόκης, ενώ επικεφαλής των εισβολέων καταδρομέων της Μοίρας Καταδρομών ήταν ο διοικητής της ταγματάρχης Ναπολέων Δαμασκηνός, και των αρμάτων ο επίλαρχος Κορκόντζελος.

 

Το προδοτικό πραξικόπημα, η "εισβολή" της Ελλάδας και το κάλεσμα των εγγυητριών δυνάμεων...

 

Τι ΔΕΝ σου έμαθαν για την ιστορία της Κύπρου

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2018

ΤΟ ΝΕΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ

 Δήλωση Χαν για «Aναδιάρθρωση των συνόρων Ελλάδας- Αλβανίας» – Βεβαιότητα Ράμα για έγγραφο «στρατηγικής συνεργασίας» – Νέο ξεπούλημα μετά τη συμφωνία των Πρεσπών

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2018

Πρόσκοποι Ἀϊδινίου : Τά ἡρωϊκά Ἑλληνόπουλα πού βασανίστηκαν ἀπό τίς ὀρδές τοῦ Κεμάλ !


«Ὑπόσχομαι στήν τιμή μου, νά ἐκτελῶ τό καθῆκον μου πρός τόν Θεό καί τήν Πατρίδα νά βοηθῶ κάθε ἄνθρωπο σέ κάθε περίστασι καί νά τηρῶ τόν Νόμο τῶν Προσκόπων».

Ο Προσκοπισμός που ο θεμελιωτής αντιπροσωπεύθηκε με σύντομο χρονικά αλλά και πανάξιο τρόπο στη Μ.Ασία, στην Πόλη και στην Ανατολική Θράκη.

Δυστυχώς τις δύο αυτές αγάπες τους, οι Μικρασιάτες Έλληνες πρόσκοποι και προσκοπίνες τις πλήρωσαν πολύ ακριβά, γράφοντας από το 1919 ως την καταστροφή του 1922, στο Αϊδίνι, στην Κάτω Παναγιά και στα Σώκια της Ιωνίας, μερικές από τις ηρωικότερες και πιο αιματηρές σελίδες στην ιστορία του ελληνικού προσκοπισμού.

Τα αδικοχαμένα αυτά γενναία παιδιά ανήκουν επίσης στον χώρο των νεομαρτύρων του χριστιανισμού, μια και βρήκαν τραγικό θάνατο αρνούμενα να αλλαξοπιστήσουν και να τουρκέψουν.


Η πρώτη επίσημη εμφάνιση του Ελληνικού Σώματος Προσκόπων, που ιδρύθηκε από τον Αθ. Λευκαδίτη στην Αθήνα το 1912, έγινε στη γιορτή των Ανθεστηρίων.

Μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Μούδρου (31/10/18), ο αρχηγός των προσκόπων Αλεξανδρείας Ευάγγ. Ιωαννίδης εγκαταστάθηκε στη Μικρά Ασία και μαζί με τον Γ. Παπαδημητρίου ίδρυσαν εκεί προσκοπικές ομάδες, βοηθούμενοι από τον πρόεδρο του Πανιωνίου Γυμναστικού Συλλόγου Δημ. Δάλλα, τον Δημ. Αγγελομάτη και τον Αλέκο Φωτιάδη.

Τον Φεβρουάριο του 1919 έφτασε στη Σμύρνη ο τότε γενικός έφορος του Προσκοπισμού Κων. Μελάς. Μέσω επαφών με τοπικούς παράγοντες, η ομάδα σχημάτισε περιφερειακή επιτροπή διορίζοντας ντόπιους εφόρους.


Ιδρύθηκαν έτσι πολλές ομάδες, εκατοντάδες νέοι της Σμύρνης και περιχώρων κατατάχθηκαν στο Σώμα Προσκόπων και με μεγάλο ενθουσιασμό βοηθούσαν όπου χρειαζόταν.

Συμμετείχαν σ’ όλες τις εθνικές, θρησκευτικές, αθλητικές και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις(εράνους) και με την άφιξη του ελληνικού στρατού στην Ιωνία, τα άξια αυτά παιδιά βοήθησαν πολύπλευρα.

Εξήντα πέντε ομάδες προσκόπων υπήρχαν τότε στη Σμύρνη και σε κωμοπόλεις του νομού της. Εργάζονταν ως αγγελιοφόροι, διερμηνείς, γραφείς, οδηγοί και τραυματιοφορείς κι απέσπασαν τον θαυμασμό όλων.

Υποστηριζόμενοι από τον μαρτυρικό,μετέπειτα μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο, τον Απρίλιο του 1920 τύπωναν δικό τους περιοδικό, τον «Πρόσκοπο της Ιωνίας» και είχαν τον δικό τους ύμνο που μελοποίησε ο συνθέτης Δημ. Μιλανάκης σε στίχους Μιχ. Αργυρόπουλου.

Μα η τόσο σημαντική και αναγκαία για τον ελληνισμό τότε δράση τους, οδήγησε τα ικανά εκείνα παιδιά κατευθείαν στο στόμα του λύκου.

Οι τούρκοι εξαγριώθηκαν με τους Προσκόπους και διέπραξαν εναντίον τους αποτρόπαια εγκλήματα, που γράφτηκαν με βασανιστήρια, βιασμούς και αίμα στο θλιβερό βιβλίο της Μικρασιατική Καταστροφής.

Τρεις κυρίως κωμοπόλεις της Ιωνίας, το Αϊδίνι (όπου είχαν ιδρυθεί τρεις προσκοπικές ομάδες), η Κάτω Παναγιά και τα Σώκια έγιναν μάρτυρες των φρικτών κακουργημάτων που διέπραξαν οι Τσέτες εις βάρος των αθώων αυτών παιδιών, τα οποία κατασφάχτηκαν, βασανίστηκαν κι άφησαν την τελευταία τους πνοή στα ματωμένα χώματα μέσα στη φρίκη του πολέμου της Μ. Ασίας και της απανθρωπιάς του δυνάστη.

Δεν έχει περάσει 1 ½ μήνας που ο Ελληνικός Στρατός έχει ελευθερώσει την περιοχή Σμύρνης και Αϊβαλιού και ήδη οι τούρκοι με την βοήθεια των Ιταλών που ελέγχουν την περιοχή νοτίως του Μαιάνδρου ποταμού οργανώνονται και από τις υπό των Ιταλών ελεγχόμενες περιοχές εξορμούν στην Ελληνική ζώνη.

Με την απελευθέρωση της Ιωνίας από τον Ελληνικό Στρατό δημιουργήθηκαν σε όλη την ευρύτερη περιοχή Προσκοπικές Ομάδες. Στο Αϊδίνι,λειτουργούσαν τρεις Ομάδες με εμπνευστή και ιδρυτή τον Τοπικό Έφορο Νίκο Αυγερίδη.

Με τις νικηφόρες μάχες του και την προέλασή του στην ενδοχώρα ο Ελληνικός Στρατός είχε σπάσει το τουρκικό, έτσι οι άτακτοι τούρκοι στρατιώτες οργανώθηκαν σε ληστοσυμμορίες τους γνωστούς σε όλους μας από την Ιστορία Τσέτες, όπου λεηλατούσαν τα Ελληνικά χωριά, πυρπολώντας σπίτια, ληστεύοντας, σφάζοντας, βιάζοντας και βασανίζοντας τα αθώα τους θύματα.

Στις 15 Ιουνίου επιτέθηκαν και στο Αιδίνι. Η μικρή φρουρά άντεξε της επίθεσης τρία μερόνυχτα.

Οι τρεις Προσκοπικές Ομάδες δεν εγκατέλειψαν την πόλη αλλά οι Πρόσκοποι φορώντας τη στολή τους έμειναν δίπλα στους στρατιώτες, βοηθώντας στην άμυνα της πόλης οι μεγαλύτεροι και παρέχοντας υπηρεσίες προς την φρουρά και τους πολίτες που έμειναν οι νεότεροι.

Στις 17 του μήνα ο στρατός ανοίγει δρόμο και διαφεύγει προς τα βουνά μη μπορώντας πλέον να αντέξει της επίθεσης των Τσέτων. Η πόλη μένει ανυπεράσπιστη. Όσοι από τους κατοίκους δεν καταφέρνουν να διαφύγουν γίνονται αποδέκτες τρομερών θηριωδιών.

Οι Έλληνες Πρόσκοποι πιστοί στην ΥΠΟΣΧΕΣΗ τους βοηθούν και τη τελευταία στιγμή τον κόσμο. Τελικά όσοι δεν φονεύτηκαν ή σφαγιάστηκαν συλλαμβάνονται και φυλακίζονται σε πρόχειρη φυλακή.

Εκεί μέσα σε κατάνυξη, με εμψυχωτή τον Τ.Ε. Νίκο Αυγερίδη, προσεύχονται στο Θεό και μεταλαμβάνουν με ψωμί και νερό.

Το πρωί της 18ης Ιουνίου τους μεταφέρουν στις όχθες του Εύδωνα ποταμού και καλούν πρώτο το Νίκο Αυγερίδη να αλλαξοπιστήσει και να Απαρνηθεί την Ελλάδα.

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ! Αναφωνεί ο ήρωας. Τότε οι Τσέτες λυσσασμένοι βασανίζοντάς τον του ξαναζητούν να αλλαξοπιστήσει και να απαρνηθεί την Ελλάδα.

Τότε η απάντηση έρχεται από όλους: ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!


Αυτή ήταν η ηρωική θυσία των 31 Προσκόπων του Αϊδινίου που συγκλόνισε όχι μόνο τον Ελληνισμό, όχι μόνο τον Προσκοπισμό και τον ίδιο τον ιδρυτή ΒΡ ο οποίος έστειλε συλλυπητήρια εγκύκλιο, αλλά ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Αυτή ήταν η θυσία αγνών Ελληνόπουλων και Μεγάλων Προσκόπων για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία.

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2018

Η ΝΕΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ- ( εκπομπή Ελληνοκρατία )

Η ΝΕΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

 

 ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΛΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ , ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΡΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ , Ο ΛΑΟΣ , ΕΝ ΜΕΡΕΙ , ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΠΛΑΝΑΤΑΙ , ΠΛΑΝΗΝ ΟΙΚΤΡΑΝ . ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ < ΣΩΤΗΡΕΣ > , ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ , ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΩΝ < ΜΕΓΑΛΩΝ > ΔΥΝΑΜΕΩΝ , ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ , ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΝ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ . ΕΙΔΑΜΕ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ , ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΥΦΤ@ $ΚΟΠ!@ΝΟΥ$ . ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΤΗΣ < ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ > ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΤΕΙ . Ο ΠΟΝΕΜΕΝΟΣ , ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ , ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ , ΚΑΙ ΒΑΡΙΑ ΔΥΝΑΣΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ , ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΟΣ. ΟΛΕΣ ΟΙ < ΕΞΟΥΣΙΕΣ > ,ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ , ΤΕΛΟΥΝ ΕΝ ' ΥΠΝΩΣΕΙ. . .. . . . . . . . ΜΑΣ < ΔΟΙΗΚΟΥΝ > ΛΗΣΤΕΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ , ΔΙΚΗΓΟΡΙΣΚΟΙ, ΕΚΒΙΑΣΤΕΣ , ΚΑΙ ΜΠΡΑΒΟΙ. ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ ΑΠΑΝΤΕΣ - ΣΤΡΑΤΟΣ , ΕΚΚΛΗΣΙΑ , ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ , ΑΚΑΔΗΜΑ'Ι'ΚΟΙ , ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ , ΛΟΓΙΟΙ, ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ, ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ , ΝΑ ΤΑΡΑΞΟΥΝ ΤΑ ΝΕΡΑ . - ΠΟΥ.? . .? . . ?. ΜΟΝΟΝ Ο ΥΓΙΗΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ,ΚΑΙ ΑΦΥΠΝΙΖΕΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ , ΕΧΟΝΤΑΣ ΩΣ ΑΡΧΗΓΟ ΕΝΑΝ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ , ΜΑΧΗΤΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ,ΚΑΙ ΛΟΓΙΟΝ ΟΜΙΛΗΤΗΝ , ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ .- ΤΟΝ ΛΟΧΑΓΟ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟ . ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΓΙΑ ΕΡΓΑ , ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ , ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ , ΟΠΩΣ Ο ΛΟΧΑΓΟΣ . ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΤΡΕΙΑ , ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΣΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ .

 ΖΗΤΩ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ . 

 ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ

 

 

Η ΝΕΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ - ΛΟΧΑΓΟΥ ε.α. ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ