10/6/1944 Δίστομο Τιμή κ δόξα για τους σφαγιασθέντες !!

                          
                                 

 ΜΕ  ΑΦΟΡΜΗ  ΤΗΝ  ΕΚΔΗΛΩΣΗ  ΜΝΗΜΗΣ  ΣΤΟ   ΣΤΕΙΡΙ
     ΛΙΓΕΣ  ΜΕΡΕΣ  ΠΡΙΝ ,  ΕΓΙΝΕ   ΤΟ   ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ
  ΤΟΥ  ΔΙΣΤΟΜΟΥ  (   10/6/1944    )ΚΑΙ  ΜΕΤΑ ΛΙΓΕΣ  ΜΕΡΕΣ
  ΕΚΑΨΑΝ  ΤΟ   ΣΤΕΙΡΙ
ΟΙ   ΙΔΙΟΙ   ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙ   ΚΑΙ   ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ   ΜΕΤΑ  ΤΟ   ΔΙΣΤΟΜΟ   ΕΚΑΨΑΝ
ΣΠΙΤΙΑ  ΚΑΙ  ΑΓΡΟΥΣ  ΜΕ  ΕΤΟΙΜΑ  ΣΤΑΡΙΑ (ΘΥΜΩΝΙΕΣ  )ΚΑΙ   ΣΥΝΕΧΙΣΑΝ
ΜΕ  ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΙΕΣ  ΣΤΟΝ   ΧΩΡΟ   ΤΗΣ   ΙΕΡΑΣ  ΜΟΝΗΣ  ΟΣΙΟΥ  ΛΟΥΚΑ .

ΜΑΡΤΥΡΙΑ   ΔΙΑΣΩΘΕΙΣΑΣ  ΣΤΟ   ΕΓΓΟΝΙ  ΤΗΣ


"Εγώ μανάρι μου ήμουνα μικρή.10-11 ετών.
Ήμουν με τη μάνα μου και τον πατέρα μου στο σπίτι.
Είχανε έρθει οι Γερμανοί λέγανε.
Ανοίγει η πόρτα και μπαίνουν τρεις...
ένας ξεκοιλιάζει τη προγιαγιά σου και επειδή βύζαινε ο αδελφός μου κόψανε το στήθος της και σφάξανε το παιδί.
Τον κάρφωσαν πάνω στην κοιλιά της.
Τον πατέρα μου τον σκότωσαν με το όπλο μετά, ήταν τυχερός!
Εγώ έτρεξα έξω...
ήταν ένα αλλος...
με έβαλε μέσα στον φούρνο της αυλής και μου έκανε σήμα να σωπάσω!
εγώ έκλαιγα και μου ριξε μια με τον υποκοπανο στο κεφάλι...
ζαλίστηκα και κοιμήθηκα!
μετά κατάλαβα..
ήταν για καλό!
μετά από πόσες ώρες δεν ξέρω ξύπνησα και έβηχα από την κάπνα..
καιγόταν το σπίτι και όλο το χωριό!
έτρεξα στο βουνό...
3-4 μέρες χωρίς φαι και νερό...
με βρήκανε οι αντάρτες και μου παν να κατέβω στην πλατεία γιατί θα έρθει ο Ερυθρός Σταυρός...
παιδί μου, στην πλατεία είχε πτώματα για αυτό έβλεπα κοράκια στο Βουνό!
ακόμα και τώρα σαν περπατάω νιώθω τα πόδια μου να τσαλαβουτάνε στο αίμα!
μας πήρε ο Σταυρός και μας πήγε στο ορφανοτροφείο...
δεν είχα κανέναν πια...
ξαναγεννήθηκα εκείνη τη μέρα πεθαμένη πια"

Ευφροσύνη Σφουντούρη
10/6/1944

ΔΕΝ   ΞΕΧΝΩ -  ΔΙΣΤΟΜΟ